ଜୀବନ ରାଗ ୨୧

ରସ ସଂଗ୍ରହରେ ଅବିଚଳିତ ଯେ

ମୁଁ ସେଇ ମଧୁମକ୍ଷିକା

ସଂସାର ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଫରୁଆ ଭିତରୁ

ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ଚୋରି ମୋ ଠିକା ।

କାଳ କାଳ ଧରି ଦୁଃଖର ସାଗରେ

ଭାସୁଛି ଧରି ନଉକା

କାଳକୁ ମୋର କାଳ ହରୁଥାଇ

ନ ଥାଏ ମୋହର ଦକା ।