ଜୀବନ ପାତ୍ର ମୋ

  

ଦୁଃଖୀଟିଏ ମୋତେ କରିଅଛ ପ୍ରଭୁ ନାହିଁ 

ଦୁଃଖ ମୋର ତେଣୁ l

ତୁମ୍ଭ ପ୍ରସାଦରୁ ଦୁଃଖ ପାହାଡ଼କୁ ମଣିଥାଏ 

ମୁହିଁ ରେଣୁ l

ଚଲା ପଥ ମୋର କୁସୁମିତ ସଦା ପାପ 

ପଙ୍କୁ ଅଛି ଦୂରେ l

ଚାଲିବି ଚାଲିବି ଥକି ନ ପଡିବି ପିଛିଳତା 

ଥୋଇ ଦୂରେ l

ସାଥେ ମୋ ଦେଇଛ ପିତା ମାତା ଭ୍ରାତା 

ଭଗ୍ନୀ କନ୍ୟା ପୁତ୍ର ଜାୟା l

ଧନ ଜନ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର ଯାହା 

ତୁମ୍ଭେ ଦେଇ ଅଛ ତାହା l

ତୁମ୍ଭ ପ୍ରେମେ ସଦା ପ୍ରାଣ ପୁଲକିତ ସୁଖ 

ଭୁଞ୍ଜେ ନିତି ନିତି l

ଜୀବନ ପାତ୍ର ମୋ ଭରିଛ ପ୍ରଭୁ ହେ 

ବାନ୍ଧବେ ଦେଇଛ ପ୍ରୀତି l

କିଛି ଦେଲ ନାହିଁ ବୋଲି ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ହେ 

କହିବି କି ଅବା ଆଉ? 

ତୁମ୍ଭ କୃପା ହେଉ ଜୀବନ ପାତ୍ର ମୋ 

ସଦା ଭରି ରହି ଥାଉ l