ଜୀବନ ବୃତ୍ତାନ୍ତ

 ଜୀବନ ଦିଏ ଯେ    ମରଣ ବାରତା

     ନିଷ୍ଠୁର ସତ୍ୟ ସେ ମରଣ,

ଉଠାଣି ଆସିଛି     ଗଡାଣି ଆସିବ 

     ବିଧିର ଅଟେ ଯେ ବିଧାନ ।

ଜନମେ ଏ ଭବେ  କେତେ ମହୋତ୍ସବେ

     ପାଳନ୍ତି ସାରା ଏ ଜଗତ,

ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ  ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ

     ଆହ୍ଲାଦ ହୁଅନ୍ତି ସମସ୍ତ ।

ଜୀବ "ଘଟ"ପ୍ରାୟେ  ଆୟୁ ନୀର ଥାଏ

     ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ସେ ବହିଯାଏ,

ଆୟୁ ସରିଗଲେ   ଘଟ ପଡିରହେ

     ଆତ୍ମା ପକ୍ଷୀ ଯେ ଉଡିଯାଏ ।

କେତେ ଆପଣାର   ତୋଳିଥିଲା ଘର

   ବାନ୍ଧି କେତେ ସମ୍ପର୍କ ଡୋର,

ଏଇତ ଜୀବନ  ଦେଖାନ୍ତି ସପନ

   ମିଛେ କରନ୍ତି ଅଭିନୟ ,

ନୁହଁନ୍ତି ନିଜର  ଲାଗେ ଆପଣାର

    ବିପଦେ ମିଳେ ପରିଚୟ ।

କାଳ ସରିଗଲା  ଅଧୁରି ରହିଲା

   ମରଣ ଦିଏନା ଖବର।

ବ୍ରହ୍ମ ଅଟେ ସତ୍ୟ  ଜଗତ ଯେ ମିଥ୍ୟା

  ମାୟା ରଚିଛି ମାୟାଧର,

ମାୟାକୁ ଚିହ୍ନିଲେ  ବ୍ରହ୍ମକୁ ପାଇବୁ,

   ମନେ ରଖ ହେ ମାନ୍ୟବର ।