ଝରଣାଟିଏ ମୁଁ

ଝରଣାଟିଏ ମୁଁ ଯାଉଅଛି ବହି କୁଳୁକୁଳୁ ଗୀତ ଗାଇ

ପାହାଡ଼ିକନ୍ୟା ମୁଁ ଚାଲିଛି ଆଗେଇ ଆଖିଏ ସପନ ନେଇ ।

ମାନେ ନାହିଁ କିଛି ବାଧାବନ୍ଧନ ମୁଁ ଶୁଣେନା କାହାରି ବ୍ୟଙ୍ଗ

ହସ ହସ ମନେ ବହି ଯାଉଛି ମୁଁ ଖେଳାଇ ଦେହେ ତରଙ୍ଗ ।

ସରଳ ଚପଳ ଶିଶୁ ହୃଦୟରେ ଆଶାର ସୁରୁଯ ଉଇଁ

ଅବାଧ୍ୟ ମନେ ମୋ ଭରିଛି ଉତ୍କଣ୍ଠା ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ।

ଆସୁ ଯେତେ ଝଡ଼ ଗତି ପଥ ମୋର କରିବାକୁ ଅବରୋଧ

କରିବି ସାକାର ସପନକୁ ମୋର କରିଛି ଦୃଢ଼ ଶପଥ ।

ନିର୍ବିକାର ହୋଇ ବହିଯିବି ପଥ ହେଉ ପଛେ କଣ୍ଟକିତ

ସରିତରେ ଯେବେ ମିଶିବି ମୁଁ ଯାଇ ମନ ହେବ ପୁଲକିତ ।

ନଦୀଟିଏ ହୋଇ ବହିଯିବି ଏକ ଉଛୁଳା ଯୌବନ ନେଇ

ପବିତ୍ର କରିବି ଜଳକୁ ମୋର ମୁଁ ତୃଷାର୍ତ୍ତର ମୁଖେ ଦେଇ ।

ପ୍ରଖର ସ୍ରୋତରେ ନାଚି ନାଚି ଯିବି ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥ ଦେଇ

ଚଳଚଞ୍ଚଳ ମୋ ଶରୀରରେ ନେବି ସବୁ ଆବର୍ଜନା ବହି ।

ନୀଳ ସାଗରରେ ମିଶିବି ଯେବେ ମୁଁ ଆଶା ମୋ ହେବ ପୁରଣ

ପଖାଳି ଦେବି ମୁଁ ସଭିଙ୍କ ପୟର ମଣିବି ନିଜକୁ ଧନ୍ୟ ।