ଜହ୍ନରାତି

ଜହ୍ନରାତି ଗୀତ ଗାଏ

ହୃଦୟ ତନ୍ତ୍ରୀରେ ଶୁଣାଇ ମଧୁର ଝଙ୍କାର,

ବିଭୋର ପଣରେ ମଜ୍ଜି

ମନ ଦେଖେ ଅନାବନା ସ୍ବପ୍ନର ସମ୍ଭାର ।

ପବନରେ ଭାସିବୁଲେ

ଅନାମିକା ଫୁଲର ମନହଜା ସୁରଭୀ

ବିରହୀ ଚକୋର ପକ୍ଷୀ

ନିନ୍ଦୁଥାଏ ଭାଗ୍ଯକୁ ଦୂରେ ଦୂରେ ଥାଇ ।

ଏତେ ସବୁ ଆୟୋଜନ

କା ପାଇଁ ସଜାଡି ରଖେ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ରାତି

ମିଠା ମିଠା ଆବେଶରେ

ଝୁମୁଥାଏ ଯନ୍ତ୍ରଣାସିକ୍ତ ପୃଥିବୀର ଛାତି ।

ପ୍ରେମ ହିଁ ପରମ ପ୍ରାପ୍ତି

ସୃଷ୍ଟିର ସମ୍ଭାର ପାଇଁ ମୃତ୍ଯୂଞ୍ଜୟ ମନ୍ତ୍ର

ଜହ୍ନରାତିର କବିତା

ଆବୃତିରେ ମୁଗ୍ଧ ଏବେ ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ।