ଜହ୍ନ

ସମସ୍ତେ ଦେଖନ୍ତି ଜହ୍ନରେ ପ୍ରେମିକା

ହେଲେ ମୁଁ ଦେଖେ

ମୋ ପ୍ରିୟା ଭିତରେ ଜହ୍ନ ,

ତୁଳନା କରନ୍ତି ଜହ୍ନର ରଙ୍ଗକୁ 

ପ୍ରେମିକା ରଙ୍ଗରେ 

ହେଲେ ମୁଁ ଦେଖେ 

ମୋ ପ୍ରିୟାର ସଫା ମନ ।

ଲାଗିଛି କଳଙ୍କ ଜହ୍ନର ରଙ୍ଗରେ 

ତଥାପି ସେ ହୁଏ

ସୁନ୍ଦର ସଭିଁଙ୍କ ପାଇଁ,

ମୋ ପ୍ରିୟା ମନ ତ ଜହ୍ନ ଠାରୁ ସଫା 

କାହିଁକି ନ ହେବ 

ସୁନ୍ଦର ସେ ମୋ ପାଇଁ ।

ଜହ୍ନ ଆସେ ନିଜ ସମୟକୁ ଦେଖି

ନିଜର ସୁବିଧା ନେଇ

ମୋ ପ୍ରିୟା ତ ଭଲ ତା ଠାରୁ ଅଧିକ 

ଆସେ ମୋର ଖୁସି ପାଇଁ ।

ମୋ ପ୍ରିୟାର ଏତେ ଖୁସି ଦେଖି ଦେଇ 

ଜହ୍ନ ଈର୍ଷା ରେଜଳି ଯାଏ,

ସେଥି ପାଇଁ ଜହ୍ନ ଖାଇଛି ନିୟମ 

ପକ୍ଷେ ଛିଡି ପକ୍ଷେ ବଢ଼ି ଯାଏ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ ଆସି କହି ଦିଏ ଜହ୍ନ

କେତେ ଦାଗ ତାର ଦେହେ 

ମୋ ପ୍ରିୟାକୁ ଦେଖି ,ଅମାବାସ୍ୟାରେ ସେ 

ଆକାଶ ରେ ଲୁଚି ଯାଏ । 

ବାଦଲ ଭିତରେ ଲୁଚି ଯାଏ ଜହ୍ନ

ମୋ ଖୁସି କୁ ଦେଲେ ଦେଖି,

ତଥାପି ଜହ୍ନ ର ସାହସ କୁ ଦେଖ 

ବାଦଲୁ ବାହାରି ହସି ଦିଏ ଫିକିଫିକି ।