ଜାତୀୟ ସ୍ୱାର୍ଥ

ଜାତିର ଉନ୍ନତି     ସମ୍ଭବ କିପରି

   ହିଂସାକାଣ୍ଡେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲେ,

ଜାତିର ବିଭବ    ସମ୍ଭବ ହୋଇବ

   ହାତେ ହାତକୁ ଥୋଇଲେ ।

ଜାତି,ଧର୍ମ,ବର୍ଣ୍ଣ   ଭାଷାକୁ ନେଇଣ

    କେତେ ଆଉ ତୁ ଲଢ଼ିବୁ,

ମୃତ୍ୟୁ ଉପରାନ୍ତେ   ମଶାଣି ଭୂଇଁରେ

    ଦି' ମୁଠା ପାଉଁଶ ହେବୁ ।

ମାଟିର ମଣିଷ    ମାଟିରେ ମିଶିବ

    କିମ୍ପା କରୁ ରକ୍ତପାତ,

କ୍ଷଣିକ ଗର୍ବର   ଅହଙ୍କାର ତୋର

    ତରବାରି ଠୁ ଶାଣିତ ।

ହିଂସାକାଣ୍ଡ ତା'ର   ଘନ ଅନ୍ଧକାରେ

    ବାନ୍ଧିଛି ଦେଶ ଜାତିକୁ,

ରାଜନୀତି କାଳେ   ମୁରୁକି ହସୁଛି

    ଫୁଲାଇ ଗର୍ବେ ଛାତିକୁ ।

ଦରିଦ୍ର ଚେହେରା   ମାନଚିତ୍ରେ ପରା 

      ଚିହ୍ନିତ ଆଜି ହେଉଛୁ,

ସ୍ୱାଭିମାନ ତୋର   ଚୁଲିକୁ ଗଲାଣି

     ଶ୍ରୀହରି ଭାନ୍ତି ଶୋଇଛୁ ।

ଚେଇଁ ଶୋଇଥିଲେ  ନିଦ୍ରା ଆଢୁଆଳେ

     ତାକୁ ଉଠେଇବ କିଏ,

ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି    ଅଭିନୟ କରି

    ମିଛରେ ମିଛରେ ଶୁଏ ।

ସମୟ ସରିଲା    ନିଦ୍ରା ପରିହରି

    ଜାଗିଉଠ ଦେଶବାସୀ,

ଜାତିର ସ୍ୱାର୍ଥରେ  ନିୟୋଜିତ ହୁଅ

     ଛାଡ଼ିଣ ହିଂସାର ଅସୀ ।

ନିର୍ଝରିଣୀ ଝରେ  ଝର ଝର ହୋଇ

    ପାହାଡ଼ ପର୍ବତ ଡେଇଁ,

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ତା'ର  ବୋହି ଚାଲୁଥାଏ

    ଏକତାର ବଳ ନେଇ ।

ବିଭିନ୍ନତା ଛାଡ଼ି  ଜାତି ପ୍ରାଣ ଧାରେ

    ବୋଳାଅ ତୁ ଥରେ ମନ,

ଜାତୀୟ ଐକ୍ୟତା  ଜାତୀୟ ଐତିହ୍ୟେ

     ନାଚିଉଠୁ ତୋର ପ୍ରାଣ ।

ମୁକ୍ତ କଣ୍ଠରେ ତୁ    ଗାଇ ଗାଇ ବୁଲ

     ଜାତୀୟ ପ୍ରାଣର ଗାଥା,

ତୋ ଜାତି ପ୍ରାଣରେ  ତୋ ଜାତି ଭାବରେ

    ଗର୍ବେ ଟେକି ଉଠୁ ମଥା ।