ଜାଗିବ ମଣିଷେ ମୃତ୍ୟୁଜୟୀ ଚେତନା

ପୁଞ୍ଜିବାଦର ପ୍ରଭାବେ ଧାଉଁଛି ମଣିଷ,

ନାହିଁ କିଛି ଭାବନାରେ ବନ୍ଧ

ଧନ ଦଉଲତ କ୍ଷମତାର ନିଶା ଏମିତି ହୋଇଛି

ମଣିଷକୁ ତାହା କରିଛି ଅନ୍ଧ ।

ଭେଜାଲ ବଢ଼ୁଛି, ମଣିଷ ଜାଲ୍ ତ ହୋଇଛି, 

ଚକା ପଞ୍ଚାର ଖେଳ ଚାଲିଛି 

ଛନ୍ଦ କପଟ ହିଂସା ଇର୍ଷା ଅଭିମାନ ଅହଙ୍କାର,

ମଣିଷର ମନେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଛି ।

ଅମୃତ ସନ୍ତାନ ବିବେକୀ ମଣିଷ ମାନବିକତା

କର୍ତ୍ତବ୍ୟପଣ ସବୁ ହରାଇଛି 

ପୁଞ୍ଜି ପାଇଁ ସିଏ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ନିର୍ମମ ପଶୁ ପ୍ରବୃତ୍ତି 

ଆଚ଼ରଣ ସବୁକଥା ଆଦରିଛି ।

ଭୟ ଭ୍ରାନ୍ତିରେ, କର୍ମ ଅଭାବରେ, ହଜିଛି 

ମଣିଷ ଜୀବନର ରାହା

ଦେଖ ଆଜି ଚ଼ାରିଆଡ଼େ ଖାଲି ଆତସ ବାଜିର 

ଖେଳ, କିଏ ହୋଇବ ସାହା ।

ପୃଥିବୀ ମାତା ଆଜି କାନ୍ଦୁଛି, ସାରା ବିଶ୍ବଟାରେ

ଗଣତନ୍ତ୍ରର ରଜ୍ଜୁ ଛିଣ୍ଡି ଯାଉଛି 

ହିଂସାର ପ୍ରଭାବେ, ମଣିଷର ରକ୍ତ ମଣିଷର ହାତେ

ଆଜି ହୁତୁହୁତୁ ହୋଇ ଜଳୁଛି ।

ଶୁଣିଥିଲେ ଦିନେ କଥା ଦେଇ ଯିଏ କଥା ରଖେ 

ନାହିଁ, ନୁହେଁ ମଣିଷରେ ଗଣା 

କିନ୍ତୁ ଏହି ଧରାର ତଳେ ସବୁ ଘଟିଯାଏ ଧ୍ବଂସ

ଅଭିମୁଖୀ ଅଲୌକିକ ଘଟଣା ।

ମିଛରେ ମିଛରେ ଅଭିନୟ କରି ମଣିଷ ମଣିଷକୁ

କହେ, ସିଏ ତାକୁ ଅତି ଭଲ ପାଏ  

କଥାଟା ପାଣିର ଗାର, ମୁହଁରେ ମିଠା ଅନ୍ତରେ ଜହର,

ପ୍ରତାରଣାରେ ମଣିଷକୁ ଭସେଇ ଦିଏ ।

 

ଅଜ୍ଞାନର ଅନ୍ଧାରରେ ରକ୍ତର ଗାଢ଼ ନାଲ୍ ରଙ୍ଗରେ

ମଣିଷ ହୋଇଛି ମଗନ

ଏହି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ଦଗ୍ଧ ହୁଏ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶାନ୍ତିକାମୀ

ମୁକ୍ତିକାମୀ ଜନତାର ପ୍ରାଣ ।

ଏଇତ ଧୃବ ସତ୍ୟ, ଅନ୍ଧାର ପରେ ଆଲୁଅ ପରି ମୃତ୍ୟର 

ତାଣ୍ଡବରୁ ହୁଏତ ନବ ସର୍ଜନା

ଚିତ୍ତେ ମୋହର ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ, ପୁଂଜିବାଦ ଲୋପ ହେବ,

ଦିନେ ଜାଗିବ ମଣିଷେ ମୃତ୍ୟୁଜୟୀ ଚେତନା ।