ହେ ନୀଳମାଧଵ

ଭକତ ବାନ୍ଧବ ହେ ନୀଳମାଧଵ

     ଏ କି ବିପରୀତ ନାଟ.

କଳିଯୁଗ ସତେ ଶେଷ ହୋଇଯିବ

     ଯିବୁକି ଛତିଆ ବଟ.

ପ୍ରଭୁ ହେ ଏ କି ବିପରୀତ ନାଟ. l0l

ଅଜଣା ରୋଗରେ କମ୍ପିଲା ମେଦିନୀ

    ହା ହା କାର ଡାକ ଶୁଣି.

ବରଷକ ପରେ ଅନନ୍ତ ଶୟନୁ

    ଦରଶନ ଦେଲୁ ପୁଣି.

ପ୍ରଭୁ ଦରଶନେ ବିଭୋର ଭକତେ

    ମନ୍ଦିରେ ବସିଲା ହାଟ.

  ତୋ ରୂପରେ ଥିଲା ଚହଟ. l1l

ଅଜଣା ରୋଗଟି ମାଡିଆସେ ପ୍ରଭୁ

     ଧରି ନୂଆ କଳେବର.

ମନ୍ଦିରରେ ତାଲା ପଡି଼ବକି ଏବେ

     ହୃଦୟ ଥରଇ ମୋର.

ସତେକି ସରୁଛି ଏ ଯୁଗ ଏଠାରେ

    ଭୈରବି ଦେବେ କୁହାଟ.

 ପ୍ରଭୁ ନ ଦେଖିବେ ତୋର ଘଟ. l2l