ହେ ମୁରାରୀ

ହେ ମୁରାରୀ, ମୁକୁନ୍ଦ, ମଧୁସୂଦନ

           କାଣିଚାଏ କୃପାକର 

ଜଗସ୍ୱାମୀ, ଜଗନ୍ନାଥ, ଲୋକନାଥ

          ରଖ ହେ ଶରଣ ମୋର 

କେଉଁଠି ରହିଛ କିମ୍ପା ନ ଶୁଣୁଛ

           ରକ୍ଷାକର ଚକ୍ରଧର 

ତ୍ରିଭୁବନନାଥ, ଆହେ ଲକ୍ଷ୍ମୀକାନ୍ତ 

           ତ୍ରାହିକର ତ୍ରାହିକର ।

ହୃଦ ସିଂହାସନେ ମଙ୍ଗଳ ବିଧାନେ

          ବିରାଜିଛ ଆହେ ହରି

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ ଗାଏ ତଵ ଗୀତି

         ଆହେପ୍ରଭୁ ଦୁଃଖ ହାରୀ

ଆକୁଳ ପରାଣେ ବ୍ୟାକୁଳେ ଡାକଇ

            କାହିଁକି ହୁଅ ବଧିର 

ହେ ମୁରାରୀ ମୁକୁନ୍ଦ ମଧୁସୂଦନ

          କାଣିଚାଏ କୃପାକର ।

ଜୟ ଆହେ ନାଥ ଅନାଥର ତାତ

           ଦୁଃଖୀ ଦରିଦ୍ର ସମ୍ପତ୍ତି

ବିପତ୍ତି ବେଳାରେ ହୃଦରେ ଚିନ୍ତିଲେ

            ଶୁଣି କାଳେ କର୍ଣ୍ଣପାତି

ଶରଣ ପଞ୍ଜର,ଭକତ ସୋଦର

           ଆରତୀ ଗ୍ରହଣ କର

ହେ ମୁରାରୀ, ମୁକୁନ୍ଦ,ମଧୁସୂଦନ

          କାଣିଚାଏ କୃପାକର ।

ବୁଡ଼ିଲା ନାଵ ସିନା କୂଳେ ଲାଗଇ

         ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ଦୟାକଲେ

ମଲା ଶବ ଉଠେ ହସ ଉକୁଟଇ

         ଆଡ଼ ଆଖି ଚାହିଁଦେଲେ

ଅଳପ ଅନାଇ ଆହା ଦିଅ କହି

         ଆହେ ପ୍ରାଣବନ୍ଧୁ ମୋର

ହେ ମୁରାରୀ,ମୁକୁନ୍ଦ,ମଧୁସୂଦନ

          କାଣିଚାଏ କୃପାକର ।

ଶ୍ରୀଚରଣେ ଅନନ୍ତକୋଟି ପ୍ରଣାମ

          ବାଢୁଛି ହୃଦରୁ ମୋର

କ୍ଷମାକରି ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମେ ତୋଳିନିଅ

          ନୟନୁ ଝରେ ରୁଧିର

ଦାସଠାରେ ରୋଷ କାହିଁକି କରୁଛ

            କରିନିଅ ଆପଣାର

ହେ ମୁରାରୀ,ମୁକୁନ୍ଦ, ମଧୁସୂଦନ

          କାଣିଚାଏ କୃପାକର ।