ହେ କଲମ

ହେ କଲମ ତୁମେ ଅତି ପ୍ରିୟ ମୋର

ସାଥୀ ତୁମେ ମୋର ମୋ ସୁଖ ଦୁଃଖର ।

ହର୍ଷରେ ଉଲ୍ଲାସ ନୁହେଁ ମୋ ମୁଖେ ପ୍ରକାଶ

ଲୋତକ ନଝରେ ନେତ୍ରୁ ଆସିଲେ ସଂଘର୍ଷ ।

ଅକୁଣ୍ଠିତେ ସବୁ ଦିଏ ତୁମକୁ ସମର୍ପି 

ସନ୍ତୋଷେ ନେଇ ତାକୁ କର କେତେ ଲିପି ।

ଅଲେଖା କାଗଜ ଦେହେ ସୁନ୍ଦରେ ସଜାଇ 

କାତର ହୃଦୟେ ଦିବ୍ୟ ଅଞନ ଲଗାଇ ।

ସାହିତ୍ୟ ଆକାଶେ ଜାଳି ଜ୍ଞାନ ର ପ୍ରଦୀପ

ଇତି ଯୁଗେ ଘଟାଇଛ କେତେ ଯେ ବିପ୍ଳବ  ।

ଦେଶ ପ୍ରେମୀ ଜାଗି ଉଠେ ତୁମରି ଆହ୍ବାନେ 

ମାତୃଭୂମି ମୁକ୍ତ ଆଜି ତାଙ୍କ ବଳିଦାନେ ।

କପି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶୂନ୍ୟ ଯେହ୍ନେ ରାମ ନାମ ବିନୁ

ମୋ ଜୀବନର ଶୂନ୍ୟ ଲାଗେ ତୁମ ସଂଗ ବିନୁ ।