ହେ ଗୁରୁ

ହେ ଚିର ନମସ୍ୟ ପୂଜ୍ୟ ବନ୍ଦନୀୟ

ଘେନ ମୋର ପ୍ରଣିପାତ,

ତବ ପାଦ ତଳେ ନିତି ମୋ ମସ୍ତକ

ନଇଁ ଯାଉ ହେ ଦାୟକ ।

ତୁମ୍ଭ ଜ୍ଞାନାଞ୍ଜନ ପ୍ରଦୀପ ଆଲୋକେ

ମୋ ଅଜ୍ଞାନ ହେଉ ଦୂର,

ଅମା ଅନ୍ଧକାର ଅବାଟେ ନ ପଡୁ

କେବେ କେଉଁ ପାଦ ମୋର ।

ହେ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶକ ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ

ନର ରୂପି ନାରାୟଣ,

ତବ ଆଶୀର୍ବାଦ କରୁଣା ଆଶିଷେ

ଜିତିବି ଜୀବନ ରଣ ।

ପୂଜା କି ପ୍ରଣତି ନୁହେଁ ଗୋଟେ ଦିନ

ଗୁରୁ ନାମେ ପୂଜା ପାଇଁ,

ଫୁଲ,ଚନ୍ଦନ କି ଅଗରୁ କର୍ପୂର

ଦେହେ ତବ ବୋଳି ଦେଇ ।

ଏହି ଧ୍ରୁବ ସତ୍ୟ ରହିଛି ରହିବ

ହେ ଧୀମାନ କାରିଗର,

ତୁମ୍ଭେ ଗୁରୁ ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ଅବତାର

ଗୁରୁ ତୁମ୍ଭେ ମହେଶ୍ୱର ।

ହେ ଗୁରୁ ଗୌରବ ଜ୍ଞାନେନ୍ଦ୍ରିୟ ତୁମ୍ଭେ

ପ୍ରତି ଛାତ୍ର ମନ ପ୍ରାଣେ,

ଗୁରୁ ସମ କେହି ମହୀ ତଳେ ଆନ

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନାହିଁ ସୃଷ୍ଟି କୋଣେ ।