ଗୁରୁ ପଦେ ଶରଣ

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିରେ ଜ୍ୟୋତିର ପ୍ରକାଶ

ତପ୍ତ ପରାଣେ ତୁମେ ଶୀତଳ ପରଶ l

ତୁମେ ଅଟ ଗୁରୁ ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

ମୁକତି ଲଭିବି ସେବି ସେ ପୟର l

ଜୀବନ ଜଞ୍ଜାଳ ପଥେ ତୁମେ କର୍ଣ୍ଣଧାର

ଶତ ପଥେ ଚଳାଅ ହାତଧରି ମୋର l

କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ଥାଉ ସଦା ଆମ୍ଭରି ଉପରେ

ତୁମ୍ଭ ତତ୍ୱବାଣୀ ହୃଦ ସଦା ଝୁରେ l

ମନ ମନ୍ଦିରେ ପୂଜିତ ସେ ପାଦ ପଦ୍ମ

ଚରଣେ ଶରଣ ଦିଅ ହେ ଗୁରୁଗୋବିନ୍ଦ l

ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ପୁଣି ଆଚାର ବ୍ୟବହାର

ତୁମ ଦାନେ ପଥ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଆମ l

ଶିଖିବାର ଯାତ୍ରା ତ ନୁହଁଇ ସୀମିତ

ଶୈଶବ ରୁ ଶ୍ମଶାନ ଲମ୍ବିଥାଏ ପଥ l

ଜୀବନେ ଆଦ୍ୟ ଗୁରୁ ଅଟନ୍ତି ଜନନୀ

କରୁଥିବି ସେବା ତାଙ୍କ ମନ ଜାଣି l

ଜ୍ଞାନେ ଅନୁରକ୍ତି ଗୁରୁ ଜନେ ପ୍ରୀତି

ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ଜଗତେ ପୂରୁବ କିରତୀ l

ହସିବ ଏ ଧରା ଗୁରୁ ଲଭିବେ ସନ୍ତୋଷ

କ୍ଷିତି ମଧ୍ୟେ ଶିଷ୍ୟ ଅରଜିଲେ ଯଶ l