ଗୁରୁ ଦୟାରୁ

ଗୁରୁ ଦୟାରୁ ହେଲି ମୁଁ ଜ୍ଞାତ,

ଅଜ୍ଞାତ ଥିଲେ ଯେ ମୋ ନିମିତ୍ତ ।

ଶିଖିଥିଲି ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରେ,

ଚାଲି ପାରିବ ବିନା ପାଦରେ ।

ଦେଖି ପାରିବ ବିନା ଚକ୍ଷୁରେ,

ଶୁଣି ପାରିବ ବିନା କର୍ଣ୍ଣରେ ।

ପାନ କରିବ ପାଟି ବିହୁନେ,

ଉଡ଼ି ପାରିବ ଡେଣା ବିହୁନେ ।

ଆଣି ସାରିଛି ପ୍ରୀତି ଓ ଧ୍ୟାନ,

ରଖିଛି ତାଙ୍କୁ ଏପରି ସ୍ଥାନ ।

ନାହିଁ ଯେଉଁଠି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର,

ନାହିଁ ସେଠାରେ ଦିବସ ରାତ୍ର ।

ଅମୃତ ମିଠା ନ ପିଇ ପାଏ,

ବିନା ଜଳରେ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟାଏ ।

ଆନନ୍ଦେ ମିଳେ ପରମାନନ୍ଦ,

ବିନା ବୋଧରେ କି ପ୍ରକାଶ ସାଧ୍ୟ ।

ଯେ କେହି ହୁଏ ଶିଷ୍ୟ ତାଙ୍କର,

ନାହିଁ ସୌଭାଗ୍ୟ, ତାଠୁ କାହାର ।