ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ

ଅମାନିଆ ଅଶ୍ରୁ ପଣତରେ ପୋଛି

ବିଦାୟ ଦେଉଛି ଝିଅ । 

ବାମ ପାଦ ଦେଇ ଗୃହେ ପ୍ରବେଶିବୁ

ପଣତେ ପୋଛିଦେ ଲୁହ । 

ସଭିଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କରିବୁଲୋ ଝିଅ

ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ ବୋଲାଇବୁ । 

ତୁଳସୀ ମୂଳରେ ସଂନ୍ଧ୍ଯାବତୀ ଦେବୁ

ସକାଳୁ ନିତି ଉଠିବୁ । 

ଅତିଥି ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେବା କରୁଥିବୁ

ମନ ଜାଣି ପରଷିବୁ । 

ରାଗ ରୋଷ କ୍ରୋଧ ମନେ ନ ଧରିବୁ

ପଥର ପରି ସହିବୁ  । 

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କୁ ନିଜର କରିବୁ

ଦିଅର ନଣନ୍ଦ ସ୍ନେହ । 

ଗୁରୁଜନେ ସଦା ଭକତି କରିବୁ

ଆଖିରୁ ନଗଡା ଲୁହ  । 

ଦୁହିତା ଜନମ ଦୁଇକୂଳ ହିତା

ସବୁ ଦୁଃଖ ସହିଯିବୁ । 

ଛାତିକୁ ପଥର କରି ତୁ ଚଳିଲେ

ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ ବୋଲାଇବୁ । 

ମଙ୍ଗଳ ମନାସି ରହୁଛି ଝିଅ ଲୋ

ସୁଖରେ ସଂସାର କର । 

ଅହ୍ଯସୁଲକ୍ଷଣୀ ହେବୁ ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ

ସାକ୍ଷୀ ତୋ ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂର  ।