ଗୋମାତା

ଗୋମାତା ଦେହେ ବସନ୍ତି, 

ତେତିଶ କୋଟି ଦେବତା ॥

ସେ ଯେ ନୁହଁ ପଶୁ ମାତ୍ର,

ସଭିଙ୍କର ଅଟେ ମାତା ॥

ମଙ୍ଗଳ ଲଭେ ଜଗତ, 

ଗୋମାତା ହେଲେ ପୂଜିତ ॥

ଜୀବଙ୍କ ମଧ୍ୟେ ସରଳ, 

ଖାଇଥାଏ ତୃଣ ମୂଳ ॥

ଗୃହପାଳିତ ଭାବ ରେ 

ଦେଖାଯାଏ ଘରେ ଘରେ ॥

ତା କ୍ଷୀର ସେବନ କଲେ,

ରହେ ଦେହ ସବଳ ସୁସ୍ଥ ॥

ଗୋବର ବି କାର୍ଯ୍ୟେ ଲାଗେ, 

ଲେପ ଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ॥

ଯେତେ ଦିନ ରହେ ପ୍ରାଣ, 

ପର ଉପକାରେ ମନ ॥

କିନ୍ତୁ ଆଜିର ମାନବ, 

କରୁ ଅଛି ଅପରାଧ ॥

ଗୋମାତାର ହତ୍ୟା କରି, 

ସାଜୁଛି ତା ପାଇଁ ବିପଦ ॥