ଗଣେଶ ପ୍ରତୀକ

ପ୍ରଭୁ ଗଜାନନ ପାର୍ବତୀ ନନ୍ଦନ

ଜୀବନ ତତ୍ତ୍ୱ ସୂଚାନ୍ତି ।

ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରଦାୟକ ସିଦ୍ଧି ବିନାୟକ

ଜୟ ମଙ୍ଗଳ ମୂରତି ।।           

ବିଶାଳମସ୍ତକ ତାଙ୍କର

ଶିଖାଏ ବଡ କର ଭାବନାଟା ।

କ୍ଷୁଦ୍ର ଚକ୍ଷୁବେନି ସୂଚାଏ ଆମ୍ଭକୁ

ଦୃଷ୍ଟିଦିଅ ଏକାଗ୍ରତା ।।

ଶୁଣ୍ଢଟା ତାଙ୍କର ଦକ୍ଷତା ସୂଚାଏ

ସଦା ଉପଯୋଗ ପାଇଁ ।

ଏକଦନ୍ତ ତାଙ୍କ ଧରି ରଖେ ଭଲ

ମନ୍ଦକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଇ ।।

ବଡକାନ ବେଶି ଶୁଣେ କ୍ଷୁଦ୍ରମୁଖ

କମ୍ କହିବାକୁ କହେ ।

ଉତ୍ତୋଳିତ ହସ୍ତ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦିଏ

ସତପଥେ ଯିଏ ଯାଏ ।।

ମୋଦକ ହସ୍ତଟି ସୂଚାଏ ତାଙ୍କର

ପୁରସ୍କାର ସାଧନାର ।

ବିଶାଳ ଉଦରେ ଭଲମନ୍ଦ ସବୁ

ଶାନ୍ତିରେ ହଜମ କର ।।

ପାଦତଳେ ତାର ସମସ୍ତ ଦୁନିଆଁ

ପ୍ରସାଦ ସୂଚାଇ ଥାଏ ।

ନିଜ ଶକ୍ତିବଳେ ସବୁ ପାଇ ହେବ

ଯଦି ଖୋଜା ଠିକ୍ ହୁଏ ।।

କୁଠାର ସୂଚାଏ ବନ୍ଧନ ଆସକ୍ତି

କାଟି ଫିଙ୍ଗିଦିଅ ବେଗେ ।

ଦଉଡି ସୂଚାଏ ଟାଣିକି ନେବାକୁ

ଉଚ୍ଚତମ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପାଶେ ।।

ମୂଷିକ ବାହନ ସୂଚାଏ ଆମ୍ଭକୁ

କାମନା ନହେଲେ ବଶ ।

ଆତଙ୍କ ଜୀବନେ ଆସଇଟି ମାଡି

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରଇ ଧ୍ୱଂସ ।।

ଏକ ଗୋଡ ତାଙ୍କ ଭାଙ୍ଗି ରହିଥାଏ

ଏକ ଗୋଡ ଭୂମିତଳ ।

ପାର୍ଥିବ ଆନନ୍ଦେ ଅନାସକ୍ତ ରହି

ସ୍ୱୟଂକୁ ଟିକିଏ ଭାଳ ।।

ଅଠରଖଣ୍ଡ ମହାଭାରତ ଲେଖି

ବିଘ୍ନରାଜ ଶ୍ରୀଗଣେଶ ।

ଭାଙ୍ଗି ଦେଇଥିଲେ ସେହି କଲମକୁ

ଧରିଛନ୍ତି ଭଗ୍ନଅଂଶ ।।

ମୂଳାଧାର ଚକ୍ରେ ସେ ପ୍ରିୟ ଦେବତା

ସର୍ବ ଶରୀରରେ ଥାଏ ।

କୁଣ୍ଡଳିନୀ ଶକ୍ତି ଜାଗ୍ରତ କରିଲେ

ସେ ତତ୍ତ୍ୱ ଦର୍ଶନ ପାଏ ।।

ସାକାର ଦର୍ଶନେ ନିରାକାର ତତ୍ତ୍ୱ

ଯେ ଜନ ଦର୍ଶନ କରେ ।

ବିଘ୍ନ ବିନାଶକ ଗଜାନନଙ୍କର

ଆଶୀର୍ବାଦ ସିଏ ପାଏ ।।