ଘୃଣା

ଦୂରେଇ ଯା ତୁ ମୋ ପାଖୁ,

କି ଅସନା ଛି ଛି...

ମଇଳା ମଇଳା ପୋଷାକ ତୋର,

ଛୁଇଁଲେ ମତେ ହେବ ରୋଗ I

ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା ଅକୁଣ୍ଢା ବାଳ,

ମେନ୍ଥା ମେନ୍ଥା ଉକୁଣିରେ ଭରପୁର I

ହାତ ଗୋଡ କେତେ ଅସନା,

ବରଷେ ହେବ ଗାଧେଇନି ଜମା I

ଢେଳା ଢେଳା ତୋ ଆଖି,

ପୁଣି...

କି ଅସନା ନାକର ପାଣି I

ହେଲେ..

ମୋ ସ୍ବାର୍ଥରେ ମୁଁ ଅନ୍ଧ,

ବୁଝୁନି...

କେବେଠୁ...

ଭୋକିଲା ଥିବ ସେ ଆତୁର ପେଟ I

ଦିମୁଠା ଖାଇବାକୁ ଦେବା ବଦଳରେ,

କରୁଛି କେତେ ମୁଁ ତିରସ୍କାର I

ଭାବୁନି ମୁଁ...

ମୋ ପାଖେ ଥିବା କନ୍ଥାରୁ,

କିଛି ତାକୁ ଦେଇ ଦେବାକୁ I

ଘୃଣା ଛାଡି କର ପ୍ରେମ,

ପାଣି ଫୋଟକା ଏ ମଣିଷ ଜୀବନ,

କରିବ ଯଦି ସତ କାମ,

ସମାଜେ ଲୋକେ କହିବେ ତୁମକୁ ମହାନ I

ବୈଷ୍ଣବ ମେହେର

ଗଣ୍ଡାବାହାଲି