ଗାନ୍ଧିଜୀ

ଅଭୁଲା ସେ ତିଥି ଜନ୍ମ ବାର 

ତୁମେ ଅବତାରୀ କି ଅବତାର 

ସହାନଶୀଳତା କେମିତି ଏତେ ପ୍ରଖର ।

ଥରାଇ ଦେଇଛ ଵେଦେଶୀ ଶାଶନ ଭାର 

ଵିଧାତା ଗଢିଲେ ଦେଶର କର୍ଣ୍ଣଧାର 

ସତ୍ୟଅସ୍ତ୍ର ଆଉ ଅହିଁସାମନ୍ତ୍ର ଅଗ୍ରଣୀ ବୀର ।

ଆଉଥରେ ଫେରିଆସ ବାପୁ ମିନତି ଆମର 

ଫିରିଙ୍ଗି ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧେ ବାଜୁ ଦୁନ୍ଦୁଭି ଶର

ମରିନାହଁ ତୁମେ ଆଜି ଶୁଭୁଛି ଜାଗୃତି ଗିର ।

କେଡେପରାକ୍ରମୀ କେତେ ସାହସୀ ବୀର 

ନୁଆଁଇବେ ତୁମ ପଦେ ମଥା ଓ ଶୀର 

କ୍ଳାନ୍ତ ପଥିକ ଉଠିଆସି ହାତ ଧର ।

ପାଇ ରାହା ସାହା ଆହା ହେବୁ ଅମର 

ଶିଖାଇବ ମନ୍ତ୍ର ତନ୍ତ୍ର ଯନ୍ତ୍ର ଶାନ୍ତି ସଦାଚାର

 ପ୍ରୀତି ମୈତ୍ରୀ ସହ କର୍ମକୁ କରି ଆଦର ।

ତୁମ ନଶ୍ୱର ଦେହ ନେଲେ ଇଶ୍ୱର ।

ତୁମ ବିନା କେମିତି ଗଢ଼ିବୁ ସତ୍ୟମୀନାର 

ଖଦଡ଼ଧୋତି,ଅଣ୍ଟାରଘଣ୍ଟା ସାଜି ସୂପକାର  ।

କହେ ଚିତ୍ରପଟ ହୁଅ ଅଗୁସାର ନିର୍ବିକାର 

ସାହସଶକତି କରି ଏକଜୁଟ ନାହିଁ ଡରିବାର 

ବାପୁ ହେ ପାଦ ତଳେ କୋଟି ନମସ୍କାର ।