ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

ନକହିବା କଥା ସବୁ, ତମେ ଶୁଣିଦେଇ

ଅଜଣାନ୍ତେ ଉପହାର ରୂପେ ଥାନ୍ତ ଦେଇ

ମୁଣ୍ଡ ଆଉଁସି, ସ୍ନେହରେ ମନ୍ଦ ହସ ଧାରେ

ଅସରାଏ ଖୁସି ନେଇ, ଆସିଥାନ୍ତ ଧାଇଁ।

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

ଏକାନ୍ତରେ ଦେଖିବାକୁ ଇଛା ହେଲେ ବେଶି

ପଛରୁ ଆଖି ଘୋଡେଇ, ପଚାରନ୍ତ ଆସି

କହିଲ ଦେଖି ମୁ କିଏ? ମୁଁ ଟିକିଏ ହସି

ହାତ ଛୁଉଁ କହିଥାନ୍ତି ଆଉ କିଛି ଅଛି ?

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

ଲକ୍ଷେ ଯୋଜନ ଦୂରରେ ଥିଲେ ବିପଦରେ

ହୃଦୟରୁ ଖୋଜୁଥିବି ତମ ଛୁଆଁ ଧିରେ

ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଇ, ଅଳ୍ପ ହସି ହସି

ଜଲଦି ଆସ ଯିବା , ବାକି କଥା ହେବା ପରେ।

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

ଅସଜଡା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଦେଖି, ଅଳ୍ପ ରାଗି ରାଗି

ଆସି ଅଳ୍ପ ଗାଳି ଦେଇ, ମୁଂହ ଦେଇ ପୋଛି

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ କୋଳେଇ , ଅଳ୍ପ ଆଶ୍ୱାସନା ବାନ୍ଧି

କିଛି ହେବ ନାହିଁ, ମୁଁ ତୁମ ପାଖେ ଅଛି।

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

କର୍ମ କ୍ଲାନ୍ତ ତମ ସେଇ ଝାଳୁଆ ମୁଁହରୁ

ବ୍ୟସ୍ତ ଜୀବନର, ସେଇ ବ୍ୟସ୍ତ ସମୟରୁ

କର୍ମରୁ ଫେରିଲା ବେଳେ, ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଆସି

ପଚାରନ୍ତ ଖାଇନକି କିଛି, କାଇଁ ମୁଁହ ଶୁଖିଅଛି।

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ?

କିଛି ନ ଦେଇ ଅନେକ ଆଶା ମୁଁ କରୁଛି

ନିଜ ଖୁସି ବଦଳରେ, କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛି

ସମୟ, ଆସିଲେ ତମ ଅଳ୍ପ ଖୁସି ପାଇଁ

ଅନ୍ତିମ ଯାତ୍ରାରେ ଗଲେ, ଦୁଃଖ ନାହିଁ କିଛି।