ଏହି ମୋ ଜନ୍ମଭୂଇଁ

ସ୍ୱର୍ଗୁ ମହାନ ଓଡିଶା ମାଟି ଏହି ମୋ ଜନ୍ମଭୂଇଁ

ସବୁଜ ବନ ନୀଳ ଗଗନ ମନକୁ ଦିଏ ମୋହି ।

ସାଗର ରାଜେ ଏହି ରାଇଜେ ସରିତ ଯାଏ ବହି

ମାତୃଭୂମିର ଚରଣ ଧୁଏ ବନ୍ଦନା ଗାଇ ଗାଇ ।

ନିର୍ଭୀକ ବାଜି ଶହୀଦ ସାଜି ଅମର ହୁଏ ଯହିଁ

ପୂଣ୍ୟ ଭୂମିର ଯୋଗ୍ୟ ଦାୟାଦ ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ ମୁହିଁ ।

ପାଣି ପବନେ ଗଢ଼ା ମୋ ତନୁ କେତେ କଷଣ କହି

ମୋର ଜୀବନ ହୋଇଛି ଧନ୍ୟ ମାଆର ଭାଷା କହି ।

ମୋ ମାତୃଭୂମି ମାତୃଭାଷାର ଗୌରବ ଗାଥା ଗାଇ

କେତେ ଯେ କବି ମହାପୁରୁଷ ଏ ଦେଶେ ଥିଲେ ରହି ।

ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରେ ବିଜେ ଜଗତନାଥ ନୀଳ କନ୍ଦର ସାଇଁ

କରନ୍ତି ଦାନ କରୁଣା ମୈତ୍ରୀ ପତିତ ଜନେ ଚାହିଁ ।

ଜାତିର ପ୍ରାଣ 'ଉତ୍କଳମଣି' ଦୁର୍ଦ୍ଦିନେ ଆଜି କାହିଁ ?

ବନ୍ୟା ବତାସ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷରେ ଯେ କାନ୍ଦଇ କଇଁ କଇଁ ।

ଗୌରୀଶଙ୍କର,ମଧୁସୂଦନ ମାନବ ସେବା ପାଇଁ

ମହା ମାନବେ ସରଗ ପୁରୁ ଆସିଥିଲେକି ଧାଇଁ ।

ଏକତା ମନ୍ତ୍ରେ ହେବୁ ଦୀକ୍ଷିତ ସରବେ ଆମେ ଭାଇ

ଛାତିକୁ ଛାତି ମିଶାଇ ଦେବୁ ନଥିବ ଭେଦ ତହିଁ ।