ଦୁର୍ଗତ ମାନବର ବନ୍ଧୁ - ୨

ଜାତି ପ୍ରୀତି ତୁମ ଆହାକି ମହାନ 

ସହିତ ଦରିଦ୍ର ସେବା

ପଞ୍ଚସଖା ମେଳେ ରତ ଥିଲ ତୁମେ

ନମାନି ରଜନୀ ଦିବା ।

ଦୁଃଖୀ ଓ ଦୁର୍ଗତ ମାନବର ବନ୍ଧୁ  

ସାଜି ସହାୟତା ପାଇଁ

ଚୂଡା ଓ ଚାଉଳ ଗୁଡ ଓ କଦୀଳ  

ଘେନି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଧାଇଁ ।

ଯାଇ ଜନତାଙ୍କୁ ସ୍ନେହ ଆସ୍ବାସନା 

ସହିତ ସାନ୍ତ୍ବନା ଦେଇ

ମାନବ ସେବାହିଁ ମାଧବ ସେବାର 

ବାର୍ତ୍ତା ତୁମେ ଅଛ ଥୋଇ ।

ଦୁଖୀ ଓ ଦୁର୍ଗତ ମାନବ ପରାଣେ 

ବନ୍ଧୁ ଭାବେ ତୁମ ପରି

ଆଉ ଅବା କିଏ ନିଃସ୍ବାର୍ଥ ଭାବରେ  

ପାରି ଅଛି ସେବା କରି  ।

ଦୁଃଖୀ ଦୁର୍ଗତଙ୍କ ସେବାରେ ଯାଇଛ

ଗୃହରେ ରୋଗୀଣା ପୁତ୍ର

ରୋଗ ଶଯ୍ୟାରେ ଯେ ତୁମେ ଯିବା ପରେ 

ଅଳ୍ପ ଦିନ ପରେ ମୃତ ।

ତୁମେ ପୁଣି ଦିଅ ମରମ ପରଶୀ 

ସୁଶୀତଳ ଆଶ୍ବାସନା

ହରି ନେଇ ପାର ହୃଦୟୁ ଗଭୀର

ବ୍ଯଥାତୁରର ବେଦନା ।

ଉତ୍କଳ ବାସୀଙ୍କ ଦୁର୍ଦ୍ଧଶା ବିଲୋକି

ନେତ୍ରୁତବ ଚିର ଲୁହ

ଝରୁଥିଲା ସଦା ଜାତୀୟ ଉନ୍ନତି  

ଲକ୍ଷ୍ଯେ ରତ ଅହରହ ।

ରହି ଥିଲ ତୁମେ ଆହେ ଯୋଗଜନ୍ମା  

ଆହେ ଉତ୍କଳର ମଣି

ଓଡିଆ ଜାତିର ତୁମେହିଁ ଥିଲ 

ପ୍ରକୃତ ମଉଡ ମଣି ।