ଦୁଃଖ ମୋର ମହାଗୁରୁ

ଜୀବନ ଟା ନୁହେଁ ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ ଗୋ 

ହସୁଥିବ ଖେଳୁ ଥିବ ।

ଦୁଃଖ ଅମାବସ୍ୟା    ମୁରୁକି ହସୁଛି

ନ ଡାକିଲେ ଆସିଯିବ ।

ନିତି ଦିନିଆଁ ଏ   ଖାଲ ଢ଼ିପ ବାଟେ 

ପାଦ ଚିହ୍ନ ପଡୁଥିବ ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ତୁମେ   ଆସ ମନା ନାହିଁ 

ଉଦ୍ଦୀପନା ଭରୁଥିବ ।

ଦୁଃଖ ଟା ମୋହର   ଗୁଆ ଦିଆ ବନ୍ଧୁ 

ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଯାଏ କେତେ ।

ସୁଖଟା ମୋହର   ବଢି ପାଣି ସତେ 

ଧରା ଦିଏ କେବେ ହାତେ ।

ଦୁଃଖ ବନ୍ଧୁ ମୋର   ବଡ଼ ଜିଦ୍ଦିଆ ଟେ

ପାଖ ଛାଡ଼େ ନାହିଁ ମୋର ।

ସୁଖର ଖବର      ଆସୁ ନ ଆସୁଣୁ

ଜାତି ଭାଇ ଡାକେ ତା,ର ।

ଦେଇ ଯାଅ ଶିକ୍ଷା    ଚାରି ପାହୁଣ୍ଡକୁ

ମହାଗୁରୁ ତୁମେ ମୋର ।

ଶୈଶବ କୈଶୋର ଯୌବନ ଵାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ

ଡେଇଁ ଯାଅ ଚାରି ଗାର ।