ଦଣ୍ଡିବା ଶକ୍ତି ଯାର ଥାଇ

ମଣିଷ ଜନମେ ହୁଅଇ

କେତେ ଯେ ପାପ

କେତେ ଜାଣିଶୁଣି

କେତେ ଅଜାଣତ

ମଣିଷ ଜାଣି ପାରେନା

ମୂଢ଼ ମସ୍ତିଷ୍କରେ କେତେ

ଧରମ ସେ କରୁଛିକି

କରୁଅଛି ପାପ

କାହାକୁ କେତେ ଦିଏ କଷ୍ଟ

ଅନେକ ମନେ ଭରେ ରୋଷ

ମତ୍ତ ବଳରେ ଅବା ଆବଶ୍ୟକେ

କରଇ ଇଚ୍ଛା ତା ପୁରଣ

କିଏ ଦେଖୁନାହିଁ ଭାବି

ଲୁଚି ଛପି କେତେ ଅଧର୍ମ

ସବୁ ଦେଖୁଛି ଜଣେ

ଉପରେ ରହି

ହିସାବ ରଖୁଛି ସବୁ

ଧରମ ଅଧର୍ମ ବାଛି

ନିଶ୍ଚେ ସେ କରିବ ହିସାବ

ନିକାଶ ଜୀବନ ଶେଷେ

ତଥାପି ମଣିଷ ଯଦି

ତାର ସରଣାପନ୍ନ ହୁଏ

ନିଶ୍ଚେ ସେ କ୍ଷମା କରିଦେବେ

ସମସ୍ତ ଜୀବ ତାଙ୍କରି ସନ୍ତାନ

କେବେ ସେ ଚାହିଁବେ ନାହିଁ

ନିଜ ଛୁଆଙ୍କ ଅନିଷ୍ଟ

ତେଣୁ

କୁହାଯାଇଛି ଭାଗବତେ

ଦଣ୍ଡିବା ଶକ୍ତି ଯାର ଥାଇ

ସେ ପୁଣି କ୍ଷମା ଆଚରଇ |