ଭକ୍ତିପୁଷ୍ପ-୩୦

ପଛ କରି ନିଶି

ଚାଲି ଗଲେ ରୁଷି

ଉଷା ଆଗମନ ଯେଣୁ ,

ଯମୁନାର ପାଣି

ବହୁଛି ଉଜାଣି

ଆସ ଯିବା ଡାକେ ବେଣୁ ।

ବେଣୁପାଣି ରାଗି

ବେଣୁ ଦେବେ ଭାଙ୍ଗି

ଡେରି କର ଜାଣି ଜାଣି ,

ବସିଥିବ ରୁଷି

ଭାଙ୍ଗିବ କଳସୀ

ପିଇବକି ବାସି ପାଣି ?

କାହ୍ନୁରେ ଦର୍ଶନ

ନାହିଁ ଯଦି ମନ

ନଗଲେ ନଯାଅ କେହି ,

ଯିଏ ଯାହା କହୁ

ବେଳ ନାହିଁ ଆଉ

ଏକା ଏକା ଯିବି ମୁହିଁ ।

ଶାଶୁଙ୍କ କଥାରେ

ଯିବାକୁ ସାଥିରେ

ଏତେ ଖୋସାମତ କରେ ,

ତମେ ବି ଛୋପରୀ

ଜାଣି କର ଡେରି

ଛଟପଟ ହେଇ ମରେ ।

କି ବୁଦ୍ଧି କରିବି

କେତେବା ସହିବି

ବିରହ ଯାତନା ସହୀ,

ପିଣ୍ଡ ସିନା ଏଠି

ପ୍ରାଣ ତ କାହ୍ନୁଠି

ମହତ ମୋ' ହାତେ ନାହିଁ ।