ପୁଣି ଚଳନ୍ତି ଶ୍ରମ ସାରି

ଗଛ ଭାବୁ ଥାଏ ଥମି ଗଲେ ଝଡ଼

        ପକ୍ଷିଏ ଆସିବେ ଫେରି ,

ଝଡ଼ ଚାଲି ଯାଏ ଝଡ଼ ବାଟେ ବାଟେ

       ଭଙ୍ଗା ଡାଳ ଠେଙ୍ଗା କରି ।

ଡେଙ୍ଗା ଭାବୁ ଥାଏ ଡଙ୍ଗାଟେ କରିକି

          ଭବ ନଈ ହେବ ପାରି ,

ନଈ ଶୁଖି ଗଲେ ଚାହେଁନି ତା' ଆଡ଼େ

          ଶୁଖି ଶୁଖି ଯାଏ ମରି ।

ଭରସା ତୁଟିଲେ ଦୋରସା ମାଟିରୁ

          ପଡ଼ିଆକୁ ନୁହଁ ସରି ,

     ଯେଝେ ଚଳନ୍ତି ଶ୍ରମ ସାରି

     ସେ ବୃକ୍ଷ ନୁହଁଇ କାହାରି ।

ମାଟି ଦେହ ମାଟି ହାଣି ହାଣି ଅଣ୍ଟି

        ହୁଗୁଳି ଯାଏ ତ ଦିନେ ,

ହାଇ ମାରିବାକୁ  ଛାଇ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ

        ଗଛ ମୂଳ ପାଏ କ୍ଷଣେ

ବସି ପଡ଼ି ଦଣ୍ଡେ  ହାତ ମାରେ ମୁଣ୍ଡେ

          ତୁଣ୍ଡ ପିଇ ଯାଏ ଝାଳ ,

ଥକ୍କା ନେବ ବୋଲି ଧୋକ୍କା ଖାଇ ଯାଏ

         ସରି ସରି ଆସେ ବେଳ ।

ଅନ୍ଧାର ଆଗରୁ ଫେରି ଯାଏ ଅନ୍ଧ

         ତା' ସଂସାର ହାଟ ସାରି

          ପୁଣି ଚଳଇ ଶ୍ରମ ସାରି

          ସେ ବୃକ୍ଷ ନୁହଁଇ କାହାରି ।

ବୟସ ହଟିଲେ  ଆୟୁଷ କମଇ

           ନିଶ୍ବାସ ବିଶ୍ବାସ ହାରେ ,

ଜୀବନର ପଥ  ଚାଲିବାକୁ ହେବ

          ପଡ଼ି ଉଠି ଆଶା ଧାରେ ।

ଚକାମାଡ଼ି ଥକ୍କା ନେବ କେତେ ଦିନ

         ଫେରିବାକୁ ହେବ ଦିନେ ,

ମୟାର ବନ୍ଧନ  ବାୟା ବସା ସମ

         ଦୋହଲୁ ଥାଏ ପବନେ ।

ପବନ ଥମିଲେ ଫେରିବାକୁ ପଡ଼େ

        ଗଛ ଆଡ଼େ ପଛ କରି

      ସେ ବୃକ୍ଷ ନୁହଁଇ କାହାରି

      ପୁଣି ଚଳନ୍ତି ଶ୍ରମ ସାରି ।