ଧରମା, ମା ଓ ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ।

"ଯେବେ ଯେବେ କୋଣାର୍କ

ଗଢା ହେଇଛି ,

କାହାକୁ ନା କାହାକୁ

ଧରମା ବନିବାକୁ ପଡିଛି ,

ଏଥରକ ମୋ ପାଳି ,

ବୋଉଲୋ,

ଭୁଲି ତୋର ହାତ ପରଷା,

ବାଡି ବରକୋଳି ,

ମୁଂଡି ମାରି ସାରି ,

ଚଂଦ୍ରଭାଗା ରେ ଦେବି

ଆତ୍ମବଳି,

ବାରଶ ବଢେଇ

ଆଉ ବିସୁ ମହାରଣା ର ମାନ ଆଗରେ ,

ଗୋଟିଏ ଧରମା କେବଳ ରାସ୍ତାର ଧୁଳି ,

ଯାଉଛି ଲୋ ବୋଉ ,

ମାଁ ଚଂଦ୍ରଭାଗା ନେ ମୋତେ ହାତେ ତୋଳି "

ଜଳ ସମାଧି

ସାମୁହିକ ସ୍ଵାର୍ଥ ରକ୍ଷା ଆଗରେ

ଗୋଟିଏ ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟ ନୁହେଁ

କିଛି---------!

©®କାଶ୍ୟପ

ରାୟଗଡା ।