ଦେଶପ୍ରେମୀ କିଏ?

ଆମେ ସରବ ଦେଶବାସୀ ଯେତେ ଯାହା 

ମହାଜନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ,

ଅନ୍ଧ ଭାବନାରେ ତାଳି ବଜାଇଲେ, ଥାଳି 

ବଜାଇଲେ ଓ ଦୀପ ବି ଜାଳିଲେ |୧|

ପ୍ରତିଶ୍ରୂତିରେ ଦେଶ ଚାଲେନା, ଏ କଥାକୁ 

ମଧ୍ୟ ଆମେ ଭୁଲିଲେ,

ଭାସି ଗଲେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିରେ ଯିଏ "ମୁଁ" ଶବ୍ଦ,

 ପ୍ରତ୍ୟହ ପ୍ରକାଶିଲେ |୨|

ଗତି କଲେ ଦେଶର ନାଗରିକ, "ମୁଁ" ଓ 

"ମୋର" ଶବ୍ଦ ଭାବନାରେ 

ଆଣି ଦିଏ ଅନେକ ଦୁଃଖ, ହିଂସା ଓ ଈର୍ଷା

କୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରେ |୩|

ମନ ନମିଶିଲେ ଏକାଠି କେହି ନୁହେଁ, 

ସରବେ ଅଲଗା ଲୋକ

ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନ ଚାଲେ ତତଲା ବାଲି

ରେ ପାଇବାନି ସୁଖ |୪|

ଜୀବନେ ଜହର ଭରତି କରିଲେ ଭର

ପୂର ହୁଏ ଅପାର ଦୁଃଖ

ପାଇବାନି ଦେଶେ କେତେବେଳେ ମଲ୍ଲୀ 

ହେନାର ଆନନ୍ଦ ମହକ |୫|

ଇର୍ଷା କୂତ୍ସିତ ମାନସିକତା ଲକ୍ଷଣ ଓ ଧୋକା 

ଚରିତ୍ରର ମନୁଷ୍ୟକୁ 

ଆମର ଚିହ୍ନି ପାରି ଦୁରୁ ଜୁହାରର ସମୟ 

ଆସିଛି ଏମିତି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ |୬|

ଜାତି , ଧର୍ମ ଓ ବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥାଉ ଭିନ୍ନ, ଆମେ 

ସରବେ ଭାରତୀୟ,

ହିନ୍ଦୁ, ମୁସଲମାନ, ବୌଦ୍ଧ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଶିଖ ଭାଇ

ଭାଇ ଭାରତୀୟ |୭|

ଅନେକ ଭାଷାର ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇ ଆମେ ଗୋଟିଏ 

ରଜ୍ଜୁଭେ ବନ୍ଧା ଭାରତୀୟ,

ଗଙ୍ଗା ଗୋଦାବରୀ ମହାନଦୀ କେତେ ହୁଏ ପ୍ରବାହିତ, 

ଆମେ ଭାରତୀୟ |୮|

ଦେଶେ ଦାର୍ଶନିକ, ଯୋଗୀ, ସନ୍ୟାସୀ, ଓ ତ୍ୟାଗୀ, 

ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ସରବ ଯେତେ

ନିଜ ଅହଂ ପରିହାର କରି ଲାଗୁଥିଲେ,ଲାଗିଥାନ୍ତି 

ସମାଜ ଉନ୍ନତ୍ତି ନିମନ୍ତେ |୯|

ଦେଶରେ ସାଧନାରେ ସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରି ଉଜ୍ଜଳ 

ଶକ୍ତିକୁ ଧାରଣ କରନ୍ତି

ସେମାନେ ସୁବିଦ୍ୱାନ ତ୍ୟାଗୀ ହୋଇ ସରବ 

ସମାଜରେ ପୂଜା ପାଆନ୍ତି |୧୦|

ତେଜଦୀପ୍ତ, ଦିବ୍ୟ ଅନୁଭବ ଚେତନାର ସେ

ବିଚିତ୍ରମୟ ବିଭୁତିରେ

ସମାଜକୁ, ସାରା ଜଗତକୁ ଆନନ୍ଦମୟ କରନ୍ତି 

ନିଜ ଆଲୋକରେ |୧୧|

ଲୋକସେବା, ବିଶ୍ୱକଲ୍ୟାଣର ମନ୍ତ୍ର କରନ୍ତି 

ପ୍ରଚାର ବିଶ୍ୱର ହିତ ପାଇଁ 

ଆଜି ଖାଲି ଦେଖୁଛେ ଭଣ୍ଡ ବାବାଜୀଙ୍କୁ ନିଜ 

ଜୀବନର ସୁଖ ଚିନ୍ତନ୍ତିହିଁ |୧୨|

ପ୍ରେମ ପରଶରେ ସରସ ହୁଅଇ ଜୀବନ, ସମାଜ 

ଚାଲେ ଆନନ୍ଦ ହୋଇ,

ଅବିଶ୍ବାସ ଥରେ ଦାନା ଧରିଗଲେ ଘର ଛପର ଥାଇ 

ବି ନ ଥାଏ ଛାଇ |୧୩|

ଗାନ୍ଧୀ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦେଶେ ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରରେ ଶାଣିତ,

ଆମେ ଭାରତୀୟ,

ଜୟ ମୋ ଭାରତ, ମହାନ ମୋର ଦେଶ, କହିବା 

ଆମେ ଭାରତୀୟ |୧୪|