ଦେଶ ପାଇଁ ଦିନଟିଏ

ସ୍ୱାଧୀନତା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁ ଆସୁଥିଲା

ଗଗନ ପବନ ଛୁଇଁ

ପ୍ରକମ୍ପିତ ହେଲା ଭୂମିରୁ ଭୂମାକୁ

ଅଜସ୍ର କଷଣ ଫେଇ l

ଉଣେଇଶି ଶହ ସତଚାଳିଶି ବର୍ଷ

ଅଗଷ୍ଟ ପନ୍ଦର ଦିନ

ଏ ଦେଶ ମାଟିରେ ଆନନ୍ଦ ଖେଳାଇ

ଆମେ ହେଲୁରେ ସ୍ୱାଧୀନ l

ପରାଧୀନତାର ଶିକୁଳି ଛିଣ୍ଡାଇ

ମାଆ ମାଟି ହେଲା ମୁକ୍ତ

ଆକାଶ ବୁକୁରେ ଉଡିଲା ତ୍ରିରଙ୍ଗା

ହିଆ କରି ପ୍ରକମ୍ପିତ l

ଅହିଂସାର ମନ୍ତ୍ରେ ଯିଏ ଚଖାଇଲା

ସ୍ୱାଧୀନତାର ସେ ସ୍ୱାଦ

ଜାତିର ଜନକ ବାପୁଜୀ ହେ ତୁମ

ଚରଣରେ ପ୍ରଣିପାତ l

ସୁଭାଷ ବୋଷ୍ ଙ୍କ ରକ୍ତାକ୍ତ ଆହ୍ୱାନ

ରକ୍ତ ଦିଅ ରକ୍ତ ଦିଅ

କଣ୍ଟାର ଜବାବ କଣ୍ଟାରେ ଦେବାରେ

ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ କୁହ l

ଦାନ ମାଗି କେହି ସ୍ୱାଧୀନ ହୋଇନି

ଜାତିର ଏ ସ୍ୱାଭିମାନ

ଗୋଟିଏ ମାଆର କୋଟିଏ ସନ୍ତାନ

ଆମେ ପରା ଆୟୁଷ୍ମାନ l

ଗର୍ବେ ଗଢ଼ି ଦେଲୁ ଏ ଦେଶ ବୁକୁରେ

ମୁକ୍ତିର କୀର୍ତ୍ତି ସ୍ତମ୍ଭ

ଜାତୀୟତା ମନ୍ତ୍ରେ ଉଦବୁଦ୍ଧ ହେଲୁ

ବଢ଼ାଇଲୁ ଗଉରବ l

ସ୍ମୃତି ଭିଜା ସେହି ଅତୀତ ପୃଷ୍ଠାରେ

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ ଲିପିବଦ୍ଧ

ଆର୍ଯ୍ୟଭୂମିର ଏ ଜନ ମାନସରେ

ସ୍ବୀକାରୋକ୍ତି ଅନୁବନ୍ଧ l

ହୀରକ ଜୟନ୍ତୀ ପାଳୁଅଛି ଆଜି

ମୋ ଦେଶ ଭାରତ ମାତା

ଜୟ ଜାୟାକାରେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୁଏ

ପୁଷ୍ପ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଶୋଭିତା l

ବିଜୟେ ଉଡ଼ାଇ ଜାତୀୟ ପତାକା

ନୀଳ ନଭ ଶୋଭାଙ୍ଗନେ

ଜନଗଣମନ ଜାତୀୟ ସଙ୍ଗୀତ

ବାଜି ଉଠେ କାନେ କାନେ l

କେତେ ସୁର ବୀର ଏ ମାଟି ସନ୍ତାନ 

ଅନ୍ଧକାର କାରା ଗୃହେ

ଲହୁ ଲୁହ ଢାଳି ସହିଲେ କଷଣ

ଇତିହାସ ଆଜି କହେ l

ସେହି ସ୍ମୃତି ଆଜି ଉଜ୍ଜୀବିତ ହୁଏ

ମୁକତିର ପୁଣ୍ୟ ତିଥି

ନାଚିବା, ଗାଇବା, ଖୁସି ମନାଇବା

ଦିନଟିଏ ଯାଉ ବିତି l

ଗୋଟିଏ ଦିନରେ କୋଟିଏ ଯୁଗର

ସୁଖ ଆମେ ସାଉଁଟିବା

ଶାଣିତ କରିବା ଜାତୀୟତାବାଦ

ବନ୍ଦେ ଭାରତ ମାତା l