ଦେବସ୍ନାନ

କାଇଁଚ ମାଳିଆ      ବଳିଆ କାଳିଆ

      ହାଲିଆ କି ଶ୍ରମଝାଳେ

ଧେନୁଙ୍କ ମେଳିଆ    ଗୋପ ଗୁଆଳିଆ

     ବିଞ୍ଚିଲେଣି ଜାମୁ ଡାଳେ ।

ବିଛା ରାଶି ଖରା      ବିଛୁଆତି ପରା

       ଦହୁଛି ତନୁ ତୁମ୍ଭର

ଆଗକୁ ଯାତରା    ନବରଙ୍ଗେ ତୋରା

      ସୁବେଶ ହେବ ଏଥର ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଥାଇ    ଘେନି ଭଗ୍ନୀଭାଇ

      ବିରାଜି ରତ୍ନ ଆସନେ

ପ୍ରୀତି ଭାବ ନେଇ     ରହିଛ ଅନେଇ

      ଆକୁଳ ଭକତ ଜନେ ।

ବୃଶ୍ଚିକ ରାଶିର     ଜ୍ୟେଷ୍ଠା ନକ୍ଷତ୍ରର

      ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ ଆବିର୍ଭାବ

ଶରଣ ପଞ୍ଜର      ଭୁଜେ କି କୁଞ୍ଜର

      କୃପାବାରି ଢାଳିଦେବ ।

ପତିତଙ୍କ ମେଳେ  ଦୁଃଖହାରୀ ହେଳେ

      ହାଲିଆ କି ଆଜ ତୁମେ

ଶହେ ଆଠ ଢାଳେ   ଅବଗାହି ଜଳେ

      ବସିବ ମଣ୍ଡପ ଭୂମେ ।

ଝୁମୁରୁ ଝୁମୁରୁ       ନଚାଇ କଟିରୁ

      ଖସାଇ ଘାଗୁଡି ମାଳ

ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଦାରୁ    ତୁମ୍ଭେ ମହାମେରୁ

     ଭକତ ଭାବରେ ଭୋଳ ।

ପୀଠେ ହେବ ଉଭା  କୋଟିକାମ ପ୍ରଭା

      ନଥିବ ତ ଆଭୂଷଣ

ଦେଖି ହେବ କିବା  ଅପୂର୍ବ ସେ ଶୋଭା

     ଘେରା ଥିବ ଆବରଣ !

ହେ ବାଙ୍କବିହାରୀ    ଲୋତକର ବାରି

     ଦେଇଛ ତ ଜାଣି ଏତେ

କେତେ ଆଶା ଧରି   ଆସି ଅଛି ପୁରୀ

      ରଖିବ କି ପାଦଗତେ ?