ଦେ ଢାଳି ଦେ

ଦେ ଢାଳିଦେ ମୁନ୍ଦାଏ ବାରି,

ମେଲିଦେଉ ଶାଖା ପତର ଚାରି,

ମାଟି ପାଣିରେ ତ ଗଢା ଏ ଦେହ,

ମଣିଷ ହେଉ କି ଉଦ୍ଭିଦ କୁହ... ।

ଛୋଟିଆ ବୀଜରୁ ବିରାଟ ତରୁ,

ମାଟି, ପାଣି, ଆଲୋକର ସାହାରେ,

ସତେ କାହା ଋଣ ଶୁଝାଇବାକୁ,

ଛାୟା, ଫଳ, ଫୁଲ, ପତ୍ର ସମ୍ଭାରେ..... ।

ଦେଇଥିଲେ ତାକୁ ପାଣି ଟିକିଏ,

କାଲି ଯେବେ ବଡ଼ ହୋଇବ ସିଏ,

ବିଶୁଦ୍ଧ ବାୟୁ କରିବ ପ୍ରଦାନ,

ସୁସ୍ଥ ପରିବେଶ ସୁସ୍ଥ ଜୀବନ... ।