ଡର ନାହିଁ ଝିଅ

ଆସୁ ଯେତେ ଝଡଝଞ୍ଜା ପ୍ରତିବନ୍ଧ ବାଧା

ଅଲୀଅଳି ସୁକୁମାରୀ ଯାଆନି ତୁ ଡରି,

ରଖି ଦୃଢ ଆତ୍ମବଳ ସମ୍ଭାଳ ନିଜକୁ

ରହିବନି କଳାଛାଇ ଯିବ ଅପସରି ।

ଚିରି ଅନ୍ଧକାର ବୁକୁ ହୁଅ ଗତିଶୀଳ

ସଳଖରେ ଜ୍ଯୋତିକଣ ପ୍ରକାଶ ସୁକନ୍ଯା,

ଚ୍ଛିନ୍ନ କର ହୀନମଣ୍ଯ ନିଗଡ ବନ୍ଧନ

ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା ବୋଧ ଚିନ୍ତା ଦୁର୍ଭାବନା ।

ସକୁଶଳ ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା କର୍ତ୍ତବ୍ଯ କର୍ମରେ

ସମତାଳେ ପାଦଥାପି ବଢିଚାଲ ଆଗେ,

ବଞ୍ଚିବାକୁ ସ୍ବାଭିମାନ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସହିତ

ଜାରିରଖ ସୁପ୍ରଚେଷ୍ଟା ସତତ ସଜାଗେ ।  

ଲଙ୍ଘି ଉଚ୍ଚ ଗିରି ଶିଖ ଗଭୀର ସମୁଦ୍ର 

ଜୀବନ ଘୋର ସଂଗ୍ରାମେ ହୁଅ ତୁ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ, 

ସୁକୋମଳ ତନୁ ତୋର ହେଉ ବଜ୍ରସମ

ବ୍ଯଭୀଚାର ବିଭତ୍ସତା କରୁ ଦଗ୍ଧ ଭସ୍ମ ।

ଅମୃତ ସନ୍ତତି ତୁହି ଅନନ୍ଯା ପ୍ରକୃତି

ଜାଗରିତ କର ଝିଅ ତୋ ପ୍ରାଣ ଶକ୍ତି,

ସବିଧାନ ଅଭୟ ତୋ ସୁରକ୍ଷା କବଚେ

ସରସ ସୁନ୍ଦର ଏଇ ସଂସାର ଓ ସୃଷ୍ଟି ।