ଡାର୍ଲିଂଦାରୁ

ଚୁମ୍-କି ପାଟ ପିନ୍ଧି

ଗଭାରେ ଗଜରା ବାନ୍ଧି

ହାଇହିଲ୍ ପାଦେ ଛନ୍ଦି

ହାତରେ କୁଟାଇ ମେହେନ୍ଦି 

ଗଳାରେ ଭେନିଟି ବାନ୍ଧି

ଏଇ ସଭାରେ ସଭିଙ୍କ ନଜର

ଯାହାପାଖେ ଅଛି ବିନ୍ଧି

ସେ କେହି ନୁହନ୍ତି

ସିଏ ମୋ ଡାର୍ଲିଂଦାରୁ

ମାଡାମ ଗନ୍ଧି ।

ବାହା ହେଲା ଦିନୁ ତାଙ୍କୁ

ସବୁଦିନେ ପାଳେ ନୂଆବରଷ,

ମୋ ପଞ୍ଜିକାରେ ନାହିଁ ପୁନେଇ ରାତି

ଖାଲି ଉଆଁସ ।

ମୋ ଅଭିଧାନେ ନାହିଁ ଶବ୍ଦ

ତାହା ଅଟେ ସ୍ଵାଧିନତା,

ସବୁଦିନେ ଘରେ କଚେରୀ ବସେ

ସିଏ ଜଜ୍ ମୁଁ ମାଈକୁତା ।

ଡାର୍ଲିଂ ଆସିବା ଦିନରୁ

ନାହିଁ ମୋ ମୁରୁକି ହସା,

ଖାଇ ଖାଇ ସିଏ ହାତୀ ପାଲଟୁଛି

ମୁଁ ପାଲଟିଛି ମୂଷା ।

ବାପା ବୋଉ ମୋର ଆଶା କରିଥିଲେ

ଗୋଡେ ମାରିବ ସେ ତେଲ

ତା ସଙ୍ଗେ ନାତିର ଗେଲ,

ଡାର୍ଲିଂ ମୋହର କିମିଆ କରିଲା

ଭଡାଘରେ ମୋର ଗାଳୁଛି ତେଲ ।

କହିବି କିସ

ବିତିଲାଣି ଦଶବରଷ

ପାଚିଗଲାଣି ମୋ ନିଶ

ଘରେ ନାହିଁ କୁଆଁ କୁଆଁ 

ନିଇତି ଖାଏ ସେ ସାଦ 

ତାହା ସଙ୍ଗେ ପୁଣି ମଦ

ପିଏ ନାହିଁ ବୋଲି

ମୁଁ କୁଆଡ଼େ ମାଇମରଦ ।

ଆପଣ ଭଜନ୍ତି ଦିଅ ଦାରୁ

ମୁଁ ନିଇତି ଭଜେ, କାହାକୁ ଜାଣନ୍ତି

ସିଏ ମୋ ଡାର୍ଲିଂ ଦାରୁ ।

ମୋ ଡାର୍ଲିଂଦାରୁର ପ୍ରଶଂସା ଶୁଣି

ଆପଣମାନଙ୍କ ମୁହଁ

ଆମ୍ଵିଳା ମିଠା ଫେଣ୍ଟାଫେଣ୍ଟି

ଘରକୁ ଗଲେ ମାଡାମ ମୋହର

ପିଠିରେ ସେକିବେ ରୋଟି ।

ଟିକିଏ ଲାଘବ ପାଇଁ

ମୋ ସାଥେ ଆପଣେ କହିବେକି

ମାଡାମ ଗନ୍ଧି--ଜିନ୍ଦାବାଦ

ମାଡାମ ଗନ୍ଧି--ଜିନ୍ଦାବାଦ

ମାଡାମ ଗନ୍ଧି--ଜିନ୍ଦାବାଦ ।