ଚିଠି

ଚିଠିଟିଏ ମୁହିଁ ଲେଖୁଚି ଇଶ୍ୱର

               ଲହୁରେ ମୋହର ଆଜି,

ଜାଣେନି ମୋହର ଚିଠିପାଇ ତୁମ

              ନିଦ ସତେ ଯିବ ଭାଜି |

ଚାଳଘରଟିଏ କରିଥିଲି ତାକୁ

             ବାତ୍ୟା ଉଡାଇ ନେଲା ,

ଅଭାବୀମଣିଷ ନିରାଶ୍ରୟ ହେଲି

             କେମିତି ଚଳିବି ଭଲା ?

ଜରିପାଲଟାଣି ଘରେ ରହୁଥିଲି

              ପୁଣି ଆସିଲା ବନ୍ୟା,

ଜଳବନ୍ଦୀହୋଇ ରହିଲୁ ସମସ୍ତେ

             ବିକଳେ କାନ୍ଦେ ମୋ କନ୍ୟା |

ଶୁଣିଲି ଏବେ ମୁଁ ଲୋକେ କହୁଛନ୍ତି

                ସମୁଦ୍ର ଆସିବ ମାଡି,

ଅଣ୍ଟାଭିଡି ଆମେ ବାହାରିଲୁ ଏଠୁ

                 ଚାଲିଯିବୁ ଘର ଛାଡି |

ଯାଉଯାଉ ଆମେ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ମୋହର

                ସୁନାମୀ ନେଲା ଛଡାଇ,

ଆଖିଆଗେ ଦେଖି ମାଆର ମରଣ

                ବିକଳେ ପୁଅ କାନ୍ଦଇ |

ଜୀବନଜୀବିକା ଉଜୁଡିଗଲାମୋ

                ଭିଟାମାଟି ଦେଲି ଛାଡି,

ସହରକୁ ଗଲି ଚଳିବା ଆଶାରେ

                ଛାଡି ସମ୍ପର୍କର ଡୋରି |

ଗୁପ୍ ଚୁପ୍ ବିକି ଚଳିଲି ସହରେ

                 କରୋନା ଆସିଲା କାହୁଁ,

ଜୀବନଜୀବିକା ଉଜାଡିଦେଲା ମୋ

               ଆଖିଆଗେ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ |

ତିନିପ୍ରାଣୀ ଆମେ ଖାଇବାପାଇଁକି

               ଘରେନାହିଁ ମୁଠେ ଭାତ,

ଭୋକିଲାମୁହଁକୁ ଦେଖି ପିଲାଙ୍କର

                କପାଳେ ଦିଏ ମୁଁ ହାତ |

କୁହହେ ଇଶ୍ୱର କେଉଁ ଦୋଷପାଇଁ

                 ଏତେଦଣ୍ଡ ମୋତେ ଦେଲ,

ଅଭାବୀମଣିଷ ମାନେ କଣ ଖାଲି

                 ହେବା ସାର କଲବଲ l

ତୁମେକୁହ ପ୍ରଭୂ ମୁଁ କଣ ତୁମ

              ସୃଷ୍ଟିର ଅଂଶ ନୁହଁ,

ଯଦି ହଁ ତେବେ ଏତେ ଦୁଃଖ କିଆଁ 

              ଉତ୍ତର ମୋତେ ଦିଅ |