ଚିଲିକାର ସ୍ମୃତି

ଖୋଜିଛି ଯେବେ ମୁଁ ରାଜ୍ୟେ କଳ୍ପନାର,

ମନ ମୁକୁରରେ 'ମାନ ସରୋବର'

ଦିଶିଛି କଳିଙ୍ଗ ଉପକୂଳେ ସ୍ଥିତା,

ଲବଣ ସ୍ଵାଦର ମଧ୍ୟେ ସୁଶୋଭିତା,

ପ୍ରାତଃ ପ୍ରଜ୍ଵଳିତ ଅରୁଣାଭ ରଙ୍ଗେ,

ବକ୍ଷେ ଉଲ୍ଲାସିତ,ଅଧୀର ତରଙ୍ଗ I 

ଚିଲିକାର ଚିତ୍ର,ବିହଙ୍ଗ ମେଳଣ,

ଜଳଧି ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ନଳବଣ I 

ମଧୁ କଳରବେ ଗୁଞ୍ଜେ ଚଉଦିଗ,

ପ୍ରତିଟି ନୀଡ଼ରେ ଜନ୍ମ ନିଏ ଖଗ ,

କିଏ ବିଦେଶିନୀ କିଏ ନିବାସିନୀ,

ପ୍ରତି ବିହାଙ୍ଗିନୀ ସାଜିଛି ଜନନୀ,

ମାତୃ ରୂପେ ପାଳେ ପ୍ରାଣକୁ ସଞ୍ଚାରେ,

ଯିବା ଜଗତର ମହତ ବିଚାରେ,

ତରୁଣୀ ସଦୃଶ,

ତଥାପି ସେ ଜାଳେ,

କବିର କଳ୍ପନା ସଞ୍ଜ ଓ ସକାଳେ I   

କେବେ ଗୋପବନ୍ଧୁ କେବେ ରାଧାନାଥ,

ଦେଇଛନ୍ତି କେତେ ଲେଖକ ବୃତାନ୍ତ,

ଯୁଗ ଯୁଗ ଲାଗି ଯାହାର ବର୍ଣ୍ଣନା,

ସୃଜନ କରିଛି ସାହିତ୍ୟ ରଚନା ,

ରୂପେ ଅନୁପମା 'ରୂପସୀ ଚିଲିକା'-ଯେତେ ବଖାଣିଲେ ରହଇ ବଳକା !କେଉଁ ଲେଖନୀରୁ ସିୟାହି ଝରିବ?କିପରି କବି ଯେ,

ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବ?