ଚିଲିକା

ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ସମ୍ଭୁତା ରମଣୀ,

ନୀଳାମ୍ବୁ ଚିଲିକା ସୁନ୍ଦରୀ କଲ୍ୟାଣୀ |

ଚନ୍ଦ୍ରସ୍ନାତ ବେଣୀ ଦେଇଛି ବିଛାଇ,

ନବଘନ ବେଶ କଳା ଜଳଛାଇ |

କେବେ ଧିର ଶାନ୍ତ କେବେ ସୁଚଞ୍ଚଳା,

ନୀଳ ଉର୍ମୀମାଳା କରୁଅଛି ଖେଳା |

ତରଙ୍ଗେ ତରଙ୍ଗ ନୃତ୍ଯ ସତରଙ୍ଗି,

ବନରେ ଯେସନ ନାଚନ୍ତି କୁରଙ୍ଗୀ |

କର୍ଣ୍ଣ ବାହୁତଟେ ଅଳଙ୍କାର ଘେନି,

ଚିଲିକା ଦିଶଇ ଶୋଭାମୟୀ ରାଣୀ |

ପ୍ରାତ ସାୟଂକାଳେ ଉଏଁ ରବି ପୁଣି,

ରକ୍ତ ପୀତ ଛବି ପ୍ରବାଳ ବରଣି |

ଝଲମଲ କରେ ହୀରା ଦ୍ୟୁତି ରାଶି,

ଜହ୍ନ ଜୋଛନା କି ପଡ଼ିଅଛି ଖସି |

ଗରଭେ ବହିଛି ଅଚଳ ସମୂହ,

ଚଢ଼େଇଗୁହାକୁ କାଳିଜାଈ ସହ |

ଭାଲେରୀ ,ଜଟିଆ ପୁଣି ଘଣ୍ଟଶିଳା,

ସାଲେରୀ ,ମୈନାକ ,ଖଣ୍ଡାହଣା ଶିଳା |

ପକ୍ଷୀଏ ରାବନ୍ତି ଉଡ଼ନ୍ତି ଶିଖରେ,

କେବେ ପୁଣି ଜଳେ କେବେ ଭୂଧରରେ |

ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ କୃଷ୍ଣ ମେଘଖଣ୍ଡେ,

ଚିଲିକା ଦେହରେ କାଳିଜାଈ ଗଣ୍ଡେ |

ବହୁ ମତ୍ସ୍ୟଜୀବୀ ଆହୁଲା ହଲାଇ,

କ୍ଷୁଦ୍ର ପୋତଡଙ୍ଗା ଦିଅନ୍ତି ମେଲାଇ |

ଜୀବନ ଡଙ୍ଗାକୁ ଚିଲିକାରେ ଥୋଇ,

ସରଳ ଜୀବନ ନେଉଥାନ୍ତି ବାହି |

ଲହରୀମାଳାରେ ସାରା ଦେହ ଦେଇ,

ବିଶାଳ ବୁକୁକୁ ଦେଇଛି ଭସାଇ |

ଅପରୂପ ତା'ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଭାର,

ପ୍ରକୃତି କୋଳର ସୁନ୍ଦର ସମ୍ଭାର |

କୂଳେ ଲମ୍ବାଇଛି ନାବ ମାଳ ମାଳ,

ମତ୍ସ୍ୟଜୀବୀଙ୍କର ଜୀବୀକା ପ୍ରବଳ |

କୂଳବାସୀ ପୁଣି ଉଗାନ୍ତି ଶସ୍ଯକୁ,

ସୁରକ୍ଷିତ କରି ଚିଲିକା ଭାଗ୍ୟକୁ |

ଚିଲିକା ଧରିଛି ଅନ୍ଯ ଭାଗ୍ୟଡୋରୀ,

କୂଳବାସୀ କରେ ତାର ଭାଗ୍ୟଚୋରୀ ।

ଦର୍ଶନୀୟ ସ୍ଥାନ ରୂପ ଶୋଭାମୟୀ,

ଚିଲିକା ଅଟୁ ତୁ ଶୋଭା କୄପାମୟୀ |

ଚାରୁ ଚିତ୍ରପଟ ଅଟୁ ତୁ ଚିଲିକା,

ଉତ୍କଳ ଭୁବନେ ଶୋଭାର ମଲ୍ଲୀକା |