ଛଳନା (୧୪)#ଅବଶିଷ୍ଟ ଗଣ୍ଠି #

ଅବଶିଷ୍ଟ ଗଣ୍ଠି ର ଆଉ ଆବଶ୍ୟକତା ନ ଥିଲା

ସଂପର୍କର ପେଡ଼ି ଫିଟି ଭୁଲୁଣ୍ଠିତ ହୋଇସାରିଥିଲା ,

ଦ୍ରୈ।ପଦୀର ଶାଢ଼ୀ ପରି, ସବୁ ଆତ୍ମୀୟତା,

ଜୁଆରିଆ ସେ ନଈରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି

ଭାସି ହୁଅନ୍ତା ଆଉ କେତେ ଦିନ କହିଲ ?

ନଥିଲା ସେବେ ଦେହ ମନେ ସେଇ ଦାମ୍ଭିକତା

ଜୀବନ ର ଏ ଅସରନ୍ତି ଚଲା ପଥରେ

କି ଅଛି ଆଉ ଦୁଇ ହାତ ଥରେ ଟେକି ଦେଲା ପରେ !

ଲୁହ ଲହୁର ଲବଣାକ୍ତ ସମୁଦ୍ର ?

ମୁଁ ଜାଣିଛି ,ସଭିଏଁ ଜାଣିଛନ୍ତି

ଅଥଚ ମୁହଁ ଖୋଲି ମାନିବେନି କେହି ସତ

ସାକ୍ଷୀ ଖାଲି ଜହ୍ନ ଏବଂ ନକ୍ଷତ୍ର ,

ଦିନ ଦିନ ଛାତିରେ କୋହ ଆଖିରେ ଲୁହ

ଅସରନ୍ତି କ୍ଷୋଭ ନିଜ ପ୍ରତି

ସାଥିରେ ଗୁଡ଼ାଏ ଅପ୍ରାପ୍ତି ,

ତା ଠାରୁ କ'ଣ ଭଲ ନୁହେଁ ଛାଡି ଦେବା

ସେ ଛଳନାର ପ୍ରଜାପତି

ଜିଇଁବା ଜୀବନକୁ ନୂଆ କରି ନୀତି !