ବୁଡୁନଈ

ମୋ ଗାଆଁର ପାଖେ ବହିଯାଉ ଅଛି

ଛୋଟ ଏକ ସରୁ ନଈ,

ସେ'ନଈ ର କୂଳେ ଜାତି ଜାତି ଫୁଲ

ମଲ୍ଲି,ଚମ୍ପା,ଯାଇ,ଯୁଇ ।

ନଈ ପଠାପରେ କାଶତଣ୍ଡି ବଣ

ପବନରେ ଗୀତ ଗାଏ,

ଶୋରିଷ କ୍ଷେତରେ ସକାଳର ଖରା

ହରିଣୀଟି ପରି ଧାଏଁ ।

ନଈ ତୁଠେ ବସି ଗାଆଁ ସିମନ୍ତିନୀ

ପାଦର ପାହୁଡ଼ ମାଜେ,

ନଈର ଚହଲା ପାଣି ଆଇନାରେ

ମୁହଁ ଦେଖେ ଲାଜେ ଲାଜେ ।

ମୋ'ଗାଆଁର ନଈ ବାଲି ପଠାପରେ

ଅବୋଧ ପିଲାଏ ମିଳି,

ସଡେଇରେ ରାନ୍ଧି ଭାତ,ତରକାରୀ

ଖେଳନ୍ତି ନିଇତି ଧୂଳି ।

ଭୂଗୋଳ ପୋଥିରେ ନଥାଉ ତା'ନାଆଁ

ସେଥିପାଇଁ ନାହିଁ ଦୁଃଖ ,

ପଥିକ ମୁଖରେ ଜଳ ଟୋପେ ଦେଇ

ପାଏସେ ଅମୂଲ ସୁଖ ।

କାହିଁ କେଉଁ କାଳୁ ବହିଯାଉ ଅଛି

ପାଦ ଧୋଇ ଆମ ଗାଆଁ,

ମୋ ଗାଆଁର ତୁଠ ପାହାଚରେ ଲେଖା

ବୁଡୁନଈ ତା'ର ନାଆଁ ।