ବର୍ଷା ତୋ ପାଇଁ

ହେ ବର୍ଷା ତୋତେ ଧନ୍ୟବାଦ ମୃତ୍ୟୁର ପ୍ରହେଳିକା ଦେଖିବାପୂର୍ବରୁ

ଫୁଙ୍କି ଦେଲ ମୋ ଜୀବନକୁ

ମୋ ଜୀବନରେ ଜୀବନ ଆସିଛି ।

ତୋର ରିମ୍ ଝିମ୍ ରାଗିଣୀ 

ପ୍ରାଣରେ ଭରିଦିଏ ଅପୂର୍ବ ମାଦକତା

ତୋର ନବବାରିଧାରା 

ଶୁଷ୍କ ପଲ୍ଲୀପ୍ରକୃତିକୁ କରିଦିଏ ଉଜ୍ଜୀବିତ।

ବେଙ୍ଗର ବିକଟ ଧ୍ୱନି

ବାଉଁଶ କୁଞ୍ଜର ଡାହୁକ ରାବ

ଏମାନଙ୍କ ଡାକ ଶୁଣି ଶୁଣି

ସତେଯେପରି କୋଇଲି ନିରବ ।

କବିମାନେ ତତ୍ପର ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ

ମନକୁ ଭିଜାଇ ଏକ ନୂତନ ଦିଗନ୍ତରେ

ନଚେତ୍ ଶୁଷ୍କ ଡାଳର କରଡରେ ।

ଏବେବି କେଉଁଠି ଶ୍ମଶାନ

କେଉଁଠି ମୃତ୍ୟୁର ବିଭୀଷିକା 

ତୁ ଏତେ ଆତତାୟୀ

କଣ ଡରଲାଗେନା

କେତେ ରାଜନୈତକ 

ତୋର ଆଶ୍ରୟରେ ବଞ୍ଚିଛନ୍ତି

ତୋ ନାରେ ଠକି ଚାଲିଛନ୍ତି 

ତଥାପି ତୋ ମାନବିକତାକୁ ହରାଇନୁ ।