ବୋଉ

ବୋଉ ଡାକ ନୁହେଁ ଛୋଟିଆ ଡାକଟେ  

ବୁଝିବା ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ବୁଝିବ

ଯେଉଁଦିନ ବୋଉ ଡାକ ବୁଝିଗଲା

ଜୀବନ ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ।

ଏଇଦୁନିଆଁ କୁ ଦେଖେଇଲା ଯିଏ

ଦସମାସ ଗର୍ଭେ ଧରି

ନିଜ ଖିର ଦେଇ ବଡ଼ କରାଇଲା

ଲାଳନ ପାଳନ କରି ।

ଏଇ ଦୁନିଆଁ ରେ ଯେତେ ବି ଅଛନ୍ତି

କେହିନୁହେଁ ତାହା ପରି

ବୋଉ ହିଁ ସ୍ୱର୍ଗ ବୋଉ ହିଁ ଗର୍ବ

ବୋଉ ହିଁ ଆଶିଷ ଧାରୀ ।

ବୋଉ ବୋଉ ବୋଲି ଥରେ ଡାକିଦେଲେ

ମନରେ ଜୋ ଶାନ୍ତି ମିଳେ

କହିପାରିବ କି ଆହେମୋର ବନ୍ଧୁ

ଆଉ କେଉଁଥିରେ ମିଳେ ।

ବୋଉ ସିନା ଦେଖେ ପୁଅର ପେଟକୁ

ଆଉ କିଛି ଦେଖେନାହିଁ

ସନ୍ତାନର ପେଟ ପୁରିଯାଇଥିଲେ

ଆଉ କିଛି ଚାହେଁ ନାହିଁ ।

ବୋଉ ଡାକ ଗୋଟେ ଏମିତି କା ଡାକ

ଶବ୍ଦ ନାହିଁ କହିବାକୁ

କେଡେ କେଡେ ଜ୍ଞାନୀ ଅବା ମହାଜ୍ଞାନୀ

ହାରିଛନ୍ତି ବୁଝିବାକୁ ।

ଶବ୍ଦ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଯେତେ ଅଛି ଶବ୍ଦ

ବୋଉ ଶବ୍ଦ ଅଟେ ନିଆରା

ବୋଉ ବିନା ଏଇ ଦୁନିଆରେ ସବୁ

ହୋଇଯିବେ ବେସାହାରା ।

ଖୁସିରେ ଯଦି ରହିବାକୁ ଚାହଁ

ମୋର ଅନୁରୋଧ ରଖିବ

ବୋଉର ସେବା ଯଦି ତୁମେ କର

ସୁନାର ସଂସାର ଗଢ଼ିବ ।