ବୋଝ

ପରିବାର ସହ ଜୀବନ କାଟିଲି

     ପିଲାମାନେ ଥିଲେ ଆଶା

ସବୁ କିଛି ବେଶୀ କରୁଥିଲି ମୋର

     ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ବିଶେଷ l

      

ପାଠପଢ଼ା ପାଇଁ ଭଲ ଟିୟୁସନ

      ଯୋଗାଇଲି ଦୁଇ ଥର

ପାଠପଢି ପିଲେ ବଡ଼ ହୋଇଗଲେ

     ଦୁଃଖ ଯିବ ଧିରେ ମୋର l

      

 ପୁଅ ଦୁହେଁ ବଡ ଅଫିସର ହେଲେ

     ମୁଁ ହେଲି ରିଟାୟାର୍ଡ

 ସଂସାର ଦେଖିଲି କି ଦୁଃଖ କହିବି

     ପିଲାଙ୍କ ବୋଝର ୱାର୍ଡ l

      

ଶୁଣିଲି ଧିରେ ମୁଁ କବାଟ କୋଣରେ

     ବୋହୂ କହେ ରାଗି ରାଗି 

କୁଆଡେ ନ ଯାଇ ଆମରି ପାଶରେ 

     ବୋଝ ହେଲା ମାଗି ମାଗି l

     

କପାଳ ସୁମରି ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ

     ଗଡି ଗଲା ଆପେ ହୋଇ

 ଏତେ ବଡ଼ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ଥିଲା

     ଧିକରେ ଦଇବ ତୁହି l

      

ମରଣ ନ ହୋଇ ରହିବି କିପରି

     କେତେ ଦିନ କାହା ପାଶ

ଭାଗ ଭାଗ କରିଦେଲେଣି ଶରୀର

     ଦୁଇ ଘଡ଼ି ପାଇଁ ଆଶା l