ବନ୍ଧୁ

ବନ୍ଧୁ, ଯା ପାଖେ

ମୁହଁ ଖୋଲି ମାଗିବାକୁ ପଡ଼େନି

ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ, ଆଉ କାଣିଚାଏ ସମୟ ।

ଅପହଞ୍ଚ ଦୂରତାରୁ ବି

ଅନାୟାସେ ସେ ଯାଚିଦିଏ ସବୁକିଛି ।

ଫୁଲ ହେଉ କି କଣ୍ଟା

ସୁଖ ହେଉ କି ଦୁଃଖ ,

କେବଳ ସାଥି ହୋଇ ଚାଲେନି

ବରଂ , ବରଂ

ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିଲେ ଯିଏ ବଢ଼େଇ ଦିଏ ହାତକୁ ହାତ

କଢ଼େଇ ନିଏ ଆଉ କିଛି ବାଟ ।

ହସ ପାଇଁ ହସଟେ ଲୋଡ଼େନି,

ଉତ୍ତରଟେ ପାଇଁ ପ୍ରଶ୍ନ ବି ଖୋଜେନି ।

ରାଗ ରୁଷା ,ମାନ ଅଭିମାନ

ସବୁକୁ ଫୁ କରି ଉଡ଼େଇ ଦେଇ

ଖାଲି ଯାହା

ମନ ଜାଣି ବାଢ଼ିପାରେ ନିରୁତା ଆତ୍ମୀୟତା

ଏ ମତଲବୀ ଦୁନିଆରେ,

ନିଷ୍କପଟ ମଣିଷ ବେଶରେ

ଯୋଗାଇ ପାରେ

ମୁଠାଏ ବିଶ୍ବାସ ଆଉ ବୁନ୍ଦାଏ ଭରଷା ।