ବିସ୍ମୟ ବାଳକ

ପଦ୍ମ କଢି ପରି, ହୃଦୟ ତାହାରି

ନିର୍ମଳ ଅଟେ ପବିତ୍ର ।

ତା ରୂପ ସୁନ୍ଦର, ଅତି ମନୋହର

ଉତ୍କଳ କନିଷ୍ଠ ପୁତ୍ର ।।୧

ବାର ଯେ ବରଷ, ସାହସ ଅଶେଷ

ନାଉରୀ ବାଜି ରାଉତ ।

ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଘାଟରେ, ସିଂହ ସ୍ଵରୁପରେ

ଜଗିଛି ଧରି ରେ କାତ ।।୨

ଗଡ଼ଜାତ ପ୍ରଜା ,ଆନ୍ଦୋଳନ ବାଜା

ବାଜିଥାଏ ଉତ୍କଳ ରେ ।

ଫିରିଙ୍ଗି ପାଇଁ କି , ବାଜିଆ ଯାଇକି

ଜାଗିଛି ନଈ କୂଳରେ ।।୩

ରାତି ଅନ୍ଧକାର , ଶୁଭିଲା ଯେ ସ୍ୱର

ନାଉରିଆ ପାରି କର ।

କହିଲା ବାଜିଆ, ବାହିବିନି ନାଆ

ହୁକୁମ୍ ନାହିଁ ସର୍ଦ୍ଦାର ll୪

ଏତିକି ଶୁଣିଣ ଫିରିଙ୍ଗି ଯେ ଗଣ

କଲେ ଯେ ଗୁଳି ପ୍ରହାର ।

ବୀର ଯେ ବାଜିଆ ,ବାହିଲାନି ନାଆ

ବୋହିଲା ପଚ୍ଛେ ରୁଧିର ।।୫

ଏମିତି ରକ୍ଷକ ,ବିସ୍ମୟ ବାଳକ

ଦେଖି ଯେ ଗଲେ ପଳାଇ ।

ଫିରିଙ୍ଗି ହାତରେ, ମରିଚି ସିନାରେ

ରହିଛି ଅମର ହୋଇ ।।୬