ବିଡ଼ମ୍ବନା

ନୀଳ ଆକାଶ ତଳେ

ଉଡୁଥିବା "ସୁନା ଚଢେଇ ଟା"

ସ୍ୱପ୍ନର ନିଡ଼ଟିଏ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ

କେତେବେଳେ ଯେ ,

ବାଟ ବଣା ହୋଇ

ଆବଦ୍ଧ ହୋଇଗଲା ପଞ୍ଜୁରି ଭିତରେ

ଭାବିବାକୁ ଆଉ ବେଳ ନ ଥିଲା l

ନିମିଷକ ମଧ୍ୟରେ

ସବୁ ଯେମିତି ଓଲଟ ପାଲଟ ହୋଇଗଲା l

ସବୁ ସ୍ୱପ୍ନ ତାର

ଭାଙ୍ଗି ଚୁର ମାର ହୋଇଗଲା l

ଖୋଲା ଆକାଶ

ଦୂର ଦିଗବଳୟ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଲୁଅ ଚନ୍ଦ୍ରର ଶୀତଳ ବାସ୍ନା

ମୃଦୁ ସମୀରଣ,

ଆଉ ଗଛର ନିଡ଼

ସବୁ ଯେମିତି ଥିଲା

ତା ଠାରୁ ଅନେକ ଦୂର ରେ l

ଖାଲି ପଞ୍ଜୁରି ଭିତରେ ଥିଲା

ରକ୍ତ ଜୁଡୁବୁଡୁ

ଅର୍ଦ୍ଧ ପ୍ରସାରିତ ଡେଣା

ଅସହାୟତା ରାବ

ଆଉ ଗୋଟେ ପରାହତ ମନ l

ସେ ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା

ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷୀ ମାନେ ତ

ତା ପରି ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି

ହେଲେ ତା ପାଇଁ

ଏ ବିଡମ୍ବନା କାହିଁକି?

କି ଦୋଷ ଥିଲା ତାର ?

ଜାଣେ ମୁକ୍ତି ଆଉ

ମିଳିବନି କେବେ ତାକୁ

ହେଲେ ଅବା ମିଳିଯାଉ

ମୃତ୍ୟୁ ...।