ବିଚ୍ଛେଦ
ବିଚ୍ଛେଦ
ପୁ - ତୁମ ଅଭ୍ଯାସରେ ହେଲିଣି ଅଭ୍ଯସ୍ତ
ଫରକ ପଡୁନି କିଛି
ତୁମେ ଫେରିଯାଓ ତୁମରି ବାଟରେ
ଏଠି ମୁଁ ଭଲରେ ଅଛି ।
ଅଳ୍ପ ଦିନ ପାଇଁ ଥିଲା ବୋଧେ ରାସ୍ତା
ତୁମରି ସାଥିରେ ମୋର
ଆପଣାର ବୋଲି ଭାବୁଥିଲି ଯାହା
ତୁମେ କରିଦେଲ ପର ।
ଝି - କରିନି ମୁଁ ପର ତୁମେ ଆପଣାର
ହୃଦୟର ବଗିଚାରେ
ବୁଝିବି ଅବୁଝା ହୁଅ ନାହିଁ ଆଉ
ମନ ମୋ ଅଥୟ କରେ ।
ଆପଣାର ହୋଇ ଆସିଲ ଜୀବନେ
ଆପଣାର ହୋଇ ଅଛ
ବନ୍ଧୁଟିଏ ଭାବି ହୃଦୟେ ରଖିଛି
ଭାବିବନି କେବେ ମିଛ ।
ପୁ - ମିଛ ଆଉ ସତ ମଝିରେ ଜୀବନ
ହେଉଛି ମୋହର ଘାରି
ସିଖାଇଣ ପ୍ରେମ ଥିଲ ମୋ ପ୍ରେମିକା
ବନ୍ଧୁ ହୋଇଲ କିପରି ।
ତୁମେ ଆଣିଥିଲ ପ୍ରିତୀର ଫଗୁଣ
ଶୂନ୍ଯତା କୁ ଭରି ମୋର
ଅସଜଡା ଏଇ ଜୀବନ ସଜାଡି
କାହିଁ ହେଉଅଛ ଦୂର ।
ଝି - ଦୂରେଇବା ପାଇଁ କରୁନି ମୁଁ ଦୂର
ଜିଉଛି ମୁଁ ଡରି ଡରି
କା ପାଇଁ ଏ ଦେହ କା ପାଇଁ ହୃଦୟ
ପାରୁନି ମୁଁ ସ୍ଥିର କରି ।
ଓଠ ଖୋଲି ସବୁ କହି ମୁଁ ପାରୁନି
ବୁଝ ମୋର ନିରବତା
ହୃଦୟ ତୁମକୁ ଦେଇଛି ମୁଁ ସତ
ହୋଇ ପାରୁନି ପ୍ରେମିକା ।
ପୁ - କିପରି କପଟ କରୁଛ ମୋ ସାଥେ
ଛଳନା ଡୋରରେ ବାନ୍ଧି
ଅଦୃଶ୍ଯ ସେ ନିର ଆଖିରୁ ମୋ ଝରେ
ଜୀବନ ହେଲାଣି ରୁନ୍ଧି ।
ସ୍ବପ୍ନ ଆଉ ଆଶା କେତେ ଦଖାଇଲ
ବୁଣି ପ୍ରିତୀ ମାୟାଜାଲ
ମୋ ଠାରୁ ନିଜର ଥିଲ ଯଦି କେହି
ପ୍ରେମ କାହିଁ ସିଖାଇଲ ।
ଝି - ତୁମଠୁ ନିଜର କିଏ ଅବା ଅଛି
ପ୍ରିତୀର ଆରମ୍ଭ ତୁମେ
ଶିଖାଇ ଶିଖିଲି ବୋଲି ପ୍ରେମଭାଷା
ବ୍ଯଥା ଦିଏ ମର୍ମେ ମର୍ମେ ।
ନାରୀର ନାରିତ୍ବ ଦୂନିଆଁରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମୋର ଶାଳିନତା
ସଂସ୍କାର ଆଗରେ ନୂଆଁଇଛି ମଥା
ମୋର ଏହି ସ୍ବାଧିନତା ।
ପୁ - ନାରୀତ୍ବର ଦ୍ବାହି ଦିଅନାହିଁ ସକ୍ଷୀ
ମନେ ରଖି ଚଞ୍ଚକତା
ପ୍ରେମ ଯେ ମନ୍ଦିର ପ୍ରେମ ଏକ ପୂଜ
ଭାଙ୍ଗେ ନାହିଁ ଶାଳିନତା ।
ସଂସ୍କାର କାହାରି ନୂଆଁଏନି ମଥା
ସଂସ୍କାର ଯେ ମଥା ଟେକେ
ହୃଦୟରେ ମୋର ଭରି ପ୍ରତାରଣା
ବାହାନା କରୁଛ କେତେ ।
ଝି - ବାହାନା କରୁନି ଆହେ ପ୍ରିୟ ସଖା
ଲହୁ ଲୁହ ହୋଇ ଝରେ
ପ୍ରତାରଣା କାହୁଁ କିପରି କରିବି
ପ୍ରତାରିତ ହୋଇ ମରେ ।
ବୁଝିନିଅ ଥରେ ମୋର ପରିସ୍ଥିତି
କେମିତି ମୁଁ ନିରୁପାୟ
ଯେମିତି ଜଳୁଛ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ
ସେମିତି ଜଳେ ମୁଁ ପ୍ରାୟ ।
ପୁ - କାହିଁକି ଜଳୁଛ ମୋତେ ବା ଜାଳୁଛ
ନିରବେ ଜତ୍ନଣା ସହି
ଫେରିଆସ ପୁଣି ମୋର ଦୂନିଆଁକୁ
ବାଟ ମୁଁ ରହିଛି ଚାହିଁ ।
ଗଢିଥିଲ ଯେଉଁ ସ୍ବପ୍ନର ମନ୍ଦିର
ଛାଡିଗଲ ତୋଳି ଅଧା
ଆଜିବି ମୋ ଘରେ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ
ବେଦି ହୋଇଅଛି ବନ୍ଧା ।
ଝି - ଦୂନିଆଁ ଗୋଟିଏ ତୁମର ମୋହର
ପାରିନି ଅଲଗା ହୋଇ
ଦୁଃଖର ବରଷା ହୁଏ ତୁମ ଦେଶେ
ଭିଜୁଛି ମୁଁ ଦୂରେ ରହି ।
ଏଠିବି ଗଢୁଛି ସ୍ବପ୍ନର ଘର ମୁଁ
ବେଦି ବି ହୋଇଛି ଅଧା
ଫରକ ଏତିକି ତୁମ ବଦଳରେ
ଆଉ କାହା ନାମେ ବନ୍ଧା ।
ପୁ - ବାନ୍ଧିତ ଦେଇଛ ଛଳନା ଡୋରରେ
ହୃଦୟ ମୋ କଷ୍ଟ ପାଏ
କେଉଁ ଆଖ୍ଯା ଦେବି ତୁମକୁ ହେ ପ୍ରିୟା
ଓଠ ଶବ୍ଦ ଶୂନ୍ଯ ହୁଏ ।
ଛଳନା ନାଆରେ ଦେଇଛ ବସାଇ
ହୃଦୟ ମୋ ଯାଏ ଭାସି
ପ୍ରତାରଣା ଝଡ ଜୀବନେ ମୋ ମେଲି
ଦେଇଗଲ ଆଜି ଫାସି ।