ବିବାହ

ଆତ୍ମା ସହ ଆତ୍ମା ସମ୍ପର୍କର ସେତୁ 

ଆପେ ଆପେ ଯୋଡି ଦିଏ 

ସାତ ଜନମକୁ ସାଥି ହେବା ପାଇଁ 

ବଜର ଶପଥ ହୁଏ 

ବିଶ୍ୱାସର ସୂତା ଖିଏ 

ଅତୁଟ ସ୍ନେହର ମହା ମିଳନ ଏ 

ସ୍ୱାର୍ଥ ହୀନ ଶବ୍ଦ ଟିଏ ।

ଯୌତୁକ ଜୁଇରେ ପୋଡି ଯାଏ ଆଜି 

ବିବାହ ବହିର କଥା 

ବିଶ୍ୱାସ ଲୋଡୁଛି ନିଶ୍ୱାସ ଥରଟେ 

ସମ୍ପର୍କ ବିକିଛି ମଥା 

କେତେ ଯେ ଅକୁହା ବ୍ୟଥା 

ସମ୍ପର୍କ ମଝିରେ ପାଚେରୀ ଗଢ଼ଇ 

ସ୍ୱାର୍ଥପର ଏ ବ୍ୟବସ୍ଥା ।

ତଥାପି ସେ ଏକ ପବିତ୍ର ଶବ୍ଦଟେ 

ଅତୁଟ ଯାହାର ପଣ 

ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ ତ୍ୟାଗର ତୃପ୍ତିର 

ଅନନ୍ୟ ଉଦାହରଣ 

ସାକ୍ଷୀ ଏକା ରାମାୟଣ 

ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସୀତା ଯେ କାଳ କାଳ ଧରି 

କରୁଅଛି ଯଶ ଗାନ ।