ଭୁଲ୍ ଠିକଣା

   

 ଦୁଃଖକୁ ନିଜର କଲି -

ସୁଖ ଯେବେ ସାତପର ହେଲା,

ଲୁହସବୁ ଢକଢକ ପିଇବା ଶିଖିଲି ;

ହସ ଯେବେ ଓଠ ଛାଡ଼ିଗଲା ।।

ବେଦନାକୁ ଆପଣାର କଲି -

ଖୁସି ଯେବେ ହାତ ଛାଡ଼ିଦେଲା,

ଧିରେଧିରେ ଉଠିପଡ଼ି ଚାଲିବା ଶିଖିଲି ;

କଣ୍ଟା ଯେବେ ପାଦେ ଫୁଟିଗଲା ।।

ଯାତନାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲି -

ପ୍ରେମ ଯେବେ ଧୋକା ଦେଇଗଲା,

ଚୁନାଚୁନା ସ୍ୱପ୍ନସବୁ ସାଉଁଟି ରଖିଲି ;

ସଂପର୍କଟା ଯେବେ ତୁଟିଗଲା ।।

କାନ୍ଧେ ବୋଝ ବୋହିବା ଶିଖିଲି -

ହାତସବୁ ଯେବେ କଟିଗଲା,

ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସେ ଏକାଏକା ବଞ୍ଚିବା ଶିଖିଲି ;

ରକ୍ତ ଯେବେ ପାଣି ଫାଟିଗଲା ।।

ଖରାଟାରେ ସିଝିବା ଶିଖିଲି -

ଜାଡ଼ ଯେବେ ହାଡ଼ ଥରାଇଲା,

ସ୍ୱାର୍ଥପର ଦୁନିଆଁଟା ଏତିକି ଜାଣିଲି ;

ଝଡ଼ ଯେବେ ଘର ଭାଙ୍ଗିଦେଲା ।।

ହୄଦୟ ମୋ' ଛଟପଟ ହୁଏ -

କେଉଁ ଏକ ଅସହ୍ୟ ଜ୍ଜ୍ୱ।ଳାରେ,

ଦୁଃଖ ବସି ପାଖେପାଖେ ମଥା ସାଉଁଳାଏ ;

ତା'ର ମିଠା ଶୀତଳ ଛୁଆଁରେ ।।

ଏବେ ଏକ ନୂଆଘର ତୋଳି -

ରହୁଛି ମୁଁ ଦୁଃଖ ନେଇ ସାଥେ,

ସୁଖ ଆସି ପୁଣିକେବେ ମୋତେ ଯଦି ଖୋଜେ ;

ଦେଇଦେବ ଭୁଲ୍ ଠିକଣାଟେ ।।