ବାସ୍ତୁହରା

ଈଶ୍ବରଂକ ସୃଷ୍ଟି କେତେ ବୈଚିତ୍ର୍ୟରେ ଭରା

କାହିଁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆସେନାହି କାହିଁ ଧୂଧୂ ଖରା

କିଏ ଖାଇ ପାରେ ନାହିଁ କାହା ପେଟ ମରା

କିଏ ଗଢେ ନଭଶ୍ଚୁମ୍ବି କିଏ ବାସ୍ତୁହରା ।

ସରକାରୀ ଯୋଜନାରେ ଆବାସ ବଣ୍ଟନ

ତଥାପି ସଫଳ ନୁହେଁ ବିକଳ ଜୀବନ ।

ଫୁଟପାଥ୍ ବସ ଷ୍ଟପ୍ ଫ୍ଲାଇ ଓଭର୍ ତଳେ

ରେଳ ଷ୍ଟେସନ୍ ଅଥବା ବଜାର ଘାଟରେ ।

ଖରାତାତି ବରଷା ଶୀତ ହେମ କାକର

ସମାନ ପରିସ୍ଥିତି ସତେ ନ ଥାଏ ଡର

ପେଡି ପୁଟୁଳା ହାତରେ ସେତିକି ସଂସାର

ଜୀବନର ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଅସାର ।

ଜୀବନର ତିକ୍ତତାରେ ବେନାମ୍ ବାଦଶାହା

କେହି ଦିଏନାହିଁ ସାହା କରେ ନାହିଁ ଆହା ।

ରାତି ପାହେ କାଉ ପରି ଆଗ ପେଟ ଚିନ୍ତା

ପେଟ କେବେ ପୁରେନାହିଁ ତଳିପେଟ ତିନ୍ତା ।

ଜରା ରୋଗ ପରିସ୍ଥିତି ଆହୁରି ଜଟିଳ

ନା ମିଳେ ଔଷଧ ନା ମିଳେ ଥଳକୂଳ।

ହେ ଈଶ୍ବର ଏହି କି ଅମୃତର ସନ୍ତାନ

ଏଡେ ବଡ ଦୁନିଆଁ ନ ମିଳେ ଟିକିଏ ଥାନ