ବାକି ରହିଗଲା ମା'ର ଋଣ

ଜୀବନ ସ୍ରୋତରେ ଭାସି ଚାଲିଥାଏ ।

ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମ ....

ମୋର ମୁଖ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ,

ହେଲେ ସବୁ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ବି କିଛି ବାକି

ରହି ଯାଏ । ନିଃସ୍ୱାର୍ଥପର ଭାବରେ ଅଜସ୍ର

ସ୍ନେହ ମମତା ବାଣ୍ଟିଛି । ପ୍ରତି ଦାନରେ ଶୁନ୍ୟତା

କାହିଁକି?

ପୁଣି କିଛି ବାକି ରହି ଗଲା !

ଘରର ବଡ ଝିଅ ହିସାବରେ ଭାଇ ଭଉଣୀ ମାନଙ୍କୁ

ମଣିଷ କରିବାରେ କୌଣସି ଥିରେ ତୃଟି ରଖିନି,

ସମୟ କ୍ରମେ ଏକ ପରେ ଏକ ହାତ ଛାଡି ଦେଲେ ।

ମୁଁ ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି ଝୁରୁ ଥିଲି । ଭାବୁ ଥିଲି ଆଉ କ'ଣ 

କେଉଁଠି ବାକି ରହି ଗଲା କି ?

ମୋର ସ୍ନେହ ମମତାରେ ?

କେମିତି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣା ହୋଇ ପାରିବି !

ଯେତେ ଦାୟିତ୍ଵବାନ ହେଉଛି, ସେତିକି

ଚୋରା ବାଲିରେ ପାଦ ପଡ଼ୁଛି ।

ଉଛୁଳା ମନରେ ଅବଶୋଷ ବଢ଼ି ଚାଲିଛି ।

ଜାଣିନା ଏ ଜନ୍ମରେ ଶୁଝି ପାରିବି କି

ବାକି ଖାତାର ପୃଷ୍ଠା ବଢ଼ି ଚାଲି ଥିବ ।

ସାଥୀର ସାଥିରେ ପାଦ ମିଶାଇ ଚାଲିଲି ,

ହେଲେ ତଥାପି ସାଥୀର ମନକୁ ଛୁଇଁ ପାରିଲିନି ।

ତଥାପି ବାକି ରହି ଗଲା ଏକ ଅକୁହା କଥା ।

ସତେ ଯେମିତି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନର ଅଲିଭା ଗାଥା ।

ମୋ ଜୀବନର ଶେଷ ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ସାଉଁଟୁ ଥିବି ବାକି ରହି ଯିବା କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ

କିଏ ଜାଣେ , ହଠାତ୍ କେଉଁ ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଆସି

ମୋର ବାକି ରହି ଥିବା କିଛି ଅଂଶ ସମ୍ପାଦନରେ

ସହଯୋଗ କରି ପାରେ ।

ମନ ମୋର ଅପେକ୍ଷାରେ ବସି ଥିବ।

ଅନ୍ତିମ ପର୍ଯ୍ୟାୟର ପରିସମାପ୍ତି ପାଇଁ ......

ସବୁ ତ ଶୁଝି ପାରିବି 

ହେଲେ ମା' ର ଋଣ !

ତଥାପି ବାକି ରହି ଯାଏ ......