ବାଇଗିଣି ନିଏ ମନ ଟାଣି

ହୋଲିରେ ହୋଲିରେ ହୋଲି ତୁ ଆସିଛୁ ବୋଲି

ଆମେ ହେଇଛୁ ବାଘନିଶହନାଲା ରଙ୍ଗ ବୋଳି l

ବସନ୍ତର ପ୍ରୀତିଭରା ଆହ୍ୱାନରେ ଆସିଲୁ ଚାଲି

ନବ ଇନ୍ମାଦନା ପୁଲକେ ହସେଇଲୁ ଖିଲିଖିଲି l

ରଙ୍ଗରେ ଭିଜାଇ ଆମ ତନୁମନ କେତେ ଥର

ଅବଲବ୍ରୁଦୃଦ୍ଧବନିତା ଗଳାରେ ପ୍ରୀତି ଫୁଲମାଳ l

ବାଇଗିଣି ରଙ୍ଗ ତୋର ରହସ୍ୟର ପ୍ରତୀକ

ଆଉ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଚେତନାକୁ କରୁ ଉଦ୍ରେକ l

ସନ୍ୟାସୀ ଓ ଭଗବତ ପ୍ରେମୀ ଗଣ ନାଚି ନାଚି

ବାଇଗିଣି ଫଗୁ ବୋଳି ଈଶ୍ବରେ ନିଅନ୍ତି ରୁଚି l

ସଂସାରର ମାୟା ଜାଲର କୁହୁକ ଫାଶେ

ପଡ଼ନ୍ତିନି କେବେ ସେମାନେ ଧନମାନ ଆଶେ l

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ବାଇଗିଣି ରଙ୍ଗର ନମୁନା ଦେଖାଉ

ତୁହି ମିଶାଇ ହୋଲିରେ ଅବିର ଉଡ଼ାଉ ଚିଟାଉ l

କୃଷ୍ଣ ପ୍ରେମର ଫୁଆରା ରାଧାନାମ ମିଶ୍ରଣେ ସଦା

ମଠେ ମଠେ ମନ୍ଦିରେ ମନ୍ଦିରେ ନାମ ପୁଷ୍ପ ଗଦା l

ଭ୍ରମର ପରି ଭ୍ରମି ଭ୍ରମି ସେଦିନ ସନ୍ୟାସୀ ପ୍ରବର

କୀର୍ତ୍ତନେ ପରିବେଶକୁ କରୁଥାନ୍ତି ସତତ ନିର୍ମଳ l

ବାଇଗିଣି ରଙ୍ଗ ନୁହେଁ ସେତ କେବଳ ଜଡ଼ବାଦେ

ମନର ଖୋରାକ ଦାତା ସିଏ ହୋଲିପ୍ରେମ ଅସ୍ପଦେ l

ହେ ବସନ୍ତ ଭୁଲନା କେବେ ତୁମେ ରଙ୍ଗ ବାଇଗିଣି

ଆଣ ସାଥେ ତାକୁ ସଦା ହୋଲିକାର ସୁମନ ଜାଣି l

କାରଣଟା ଅଟଇ ସ୍ପଷ୍ଟ ନ ହୁଡ଼େ କେବେ ସେଇ

ରଙ୍ଗ ବାଇଗିଣି ଶାଶ୍ୱତ ସୁଖେ ମନ ଦିଏ ଭିଜାଇ l

ଜଗତରୁ ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧକାର ହେଉ ସଦା ଦୂର

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ରହସ୍ୟ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ କରୁ ସେ ଚିର ପ୍ରସାର l

ରଙ୍ଗେଇ ଦେଉ "ବାଇଗିଣି " ଆଧୁନିକ ଯୁବ ମନେ

ନହୁଅନ୍ତୁ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ଯୁବା ପୀଢ଼ି ପ୍ରବୃତ୍ତି କୁତାଡ଼ନେ l

ବାଇଗିଣିର ମହତ୍ତ୍ୱ ବୁଝନ୍ତୁ ସଭିଁଏ ତିଳେ ତିଳେ

ଆହାରବିହାରଶୟନେ ବାଇଗିଣିର ତୀବ୍ର କିରଣେ l

ରବି ଦେବ ଦେଇଛନ୍ତି ଆମକୁ ତାଙ୍କ ସପ୍ତରଙ୍ଗ ଗୁଚ୍ଛ

କରିବାକୁ ଉନ୍ନତ ସଦା ଆମ ମଳିନ ଆସନ ସ୍ଵଚ୍ଛ l

ଗୃହେ ବନେ ପ୍ରାନ୍ତରେ ମନେ ଭରେ ଶାନ୍ତି ବାଇଗିଣି

ଜାମା କୁର୍ତ୍ତା ରଙ୍ଗ କରିବା ବାଇଗିଣି ଚାଲ ଏହି କ୍ଷଣି l

ହେ ବାଇଗିଣି! ମିଶିଯାଅ ଆଶୁ ଆମ ଚତୁର୍ପାଶ୍ୱେ

ଉପଢୌକନେ ତଵ ତେଜ ସଦା ଫୁଟି ଉଠୁ ବିଶ୍ୱେ l

ହୋଲିର ବାସନ୍ତୀ ବାସନାରେ ଉଦ୍ଭାସିତ ସର୍ବଜନେ

ଆଜି କରନ୍ତି ପ୍ରଚାର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଦିନମଣିଙ୍କ ସସମ୍ମାନେ l

ଫଗୁଖେଳ ନୁହେଁ କେବେ ଛୋଟିଆ ସନାତନୀର

ଷଡ଼ ରିପୁ ମନୁ ଛେଦି ଗାତ୍ର ଧୋଇ କରେ ନିର୍ବିକାର l

ଆସୁଥାଅ ହେ ଫଗୁଣୀ ବାଇଗିଣି ଧରା ଧାମେ ସତତ

ହୋଲିକା ଉତ୍ସବ ମାଧ୍ୟମେ ଭରିଦିଅ ମୈତ୍ରୀ ଅବିରତ l